گهڻ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

گهڻ

गहणु v. a.: imper. गहु گههُ past part. गठो گٺو To rub, reduce by attrition, grind by rubbing with a roller on a flat stone, grate.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

گهڻ

گَهَڻُ: مصدر. سن . گهرشن . گسائڻ ، مهٽڻ ، ملڻ ، چلڪائڻ. رڳڙڻ. اوجارڻ ، ٻهڪڻ ، کُرڙڻ. گاٺ ڪرڻ ، گهڪو ڏِيَڻُ ، مهٽو ڏيڻ ، رهڙو ڪڍڻ گهيو- گٺو ، گندو ، گهيل- گٺل.

گهَڻِ: ث . گهڻائي ، جهجهائي، مَئو ، کوڙ ، اِلاهي ، ڳچ ، ڳپل ، بي انداز. ”گهڻن پُٽَان ڪرَ ميهڻو، گهڻ مِينهَان ڪَڻِ گهَٽ“ نامعلوم

گهَڻِ: گهڻو انداز. پِيهه ، ميڙ، ڳاهٽ، . وڌيڪ ، وڌيڪائي ، اَجهلائي ، اڍنگائي ، بوالفضولي، اڍنگو خرچ.

گهَڻُ جمع گهَڻَ: ذ . وٽوهَڙُ ، وڏاڻ ، هٿوڙو ، مترڪو ، گهَنُ.

گهُڻُ جمع گهُڻَ: ذ . جيت جو هڪ قسم ، گهُڻو.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: