کرو

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

کرو

کُرو (آڏن پيرن وارو): congenital deformity of foot, clubfoot, talipes, four typestalipes, equines, tvarus, tvalgus calcarieus

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

کرو

खरो s. m.: The place where grain is collected in the fields after harvest for division, the heaps so collected. adj. True, genuine. खरो लिख्यो कि खरो बास्यो کرو لِکيو ڪِي کرو باسيو Can a written agreement be better than an oral one?

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

کرو

کَرو جمع کَرا: ذ . ٻنيءَ ۾ انَ جي ڍڳ رکڻ جي جاءِ ، لاباري بعد انَ جي سنگن رکڻ ۽ ڳاهڻ جي جاءِ. انَ جو ڍِڳُ ، انَ جو ڍير ، هنبار ، انبار ، راهه ، انَ جو ڌڙو . ن جو ديرو، ڏاٽو. ڪ . ل. سچ پچ. صفت. سچو ، خاصو ، اصل ، راست ، عمدو ، خوب ، برحال ، اوچو ، خالص، سپتيو، راست

کِرو جمع کِرا: ذ . سَنڌو ، ٻَنو ، ٻيڙٻنو ، نشان.

کُرو جمع کُرا: ذ . پاڪي ، اُسترو، بليڊ. صفت. مُڙيل کڙيءَ وارو، منڊڪائي هلندڙ ، پيرن کان ٽُنڊو يا مَنڊو.

کَرو ههَ: ث . سن . ڪرو ههَ= ڪاوڙ ڪاوڙ. ڪَر ههَ. جهيڙو.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

کرو سان لاڳاپيل لفظ

.

کرو بابت وڌيڪ اصطلاح

.

کرو لفظ جو عام استعمال