چوڻ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

چوڻ

चवण v. a.: imper. चउ چئُه, past part. चयो چيو To say, tell, bid, mention. चवणु चाइणु چوڻُ چائڻُ To converse.

L चूणु: For चवणु چوڻُ To say.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

چوڻ

چُوڻُ: مصدر. چَوَڻ ، آکَڻ ، ڳالهائڻ ، ڪُڇَڻ. ڏسو ”چَوَڻ“.

چَوَڻُ: مصدر. [سن. وَچَن] ڳالهائڻ ، آکڻ ، وات مان ڪجهه لفظ ڪڍڻ ، ٻُڌائڻ. نصيحت ڪرڻ. تنبيهه ڪرڻ. چيو ، چوندو ، چَيَل. ذ. هدايت ، فرمان ، امر ، حڪم. نصيحت. اسم چَوڙُ.

چُوڻِ: ث. سن. شروڻِ کاڌو ، چوڳو ، قُوتُ پکيءَ جو. چُوڻو ، رِزقُ. سڄي ٻانهَنِ تي چڙهيل عاج جي ٻانهِين ، چُوڙِ. ڪَڇَ. گُهنج ، چُڻَ.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

چوڻ سان لاڳاپيل لفظ

.

چوڻ بابت وڌيڪ اصطلاح

آخ ٿو کٽا چوڻ

آسرو الله جو چوڻ

آهستي ڳالهائڻ، ڀڻ ڀڻ ڪرڻ، چپن ۾ چوڻ

آڌرڀاءُ ڪرڻ، کيڪارڻ، مرحبا چوڻ

الف بي نه چوڻ

الله واهي چوڻ

بد دعا ڪرڻ، پاراتو ڏيڻ، برو چوڻ

برو ڀلو چوڻ

بُرو ڀلو چوڻ

تهمت مڙهڻ، چوڻ