چور

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

چور

S चूरु adj.: Broken or reduced to atoms by pounding &c. pulverized. Fatigued, tired.

S चोरु s. m.: A thief, robber. चोरु चकारु چور چڪارُ Idem.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

چور

چورَ: ث. [پرا. چُور. سن. چُورڻ + ڪَههُ] چورِڻَ جي حالت. چُرَ ، چُورَتِ چُرتِ. هُشِي ، چُرچَ. تَحرِيڪ ، حَرڪَت ، اشارو.

چورُ جمع چورَ: ذ. صفت. پرا. چورو. سن. چور چوري ڪندڙ ، پرائي شيءِ لِڪِي ڇُپِي کڻي وڃڻ وارو. دُزد، چوراٽيو. ڪاٽِڪُو ، ڳُجههَ ڳوههَ ۾ پرائي شيءِ کڻي وڃڻ وارو.

چُورُ: صفت. پرا. چُورُ. سن. چُورڻَ پِيٺل ، چورو ٿيل. ذرا ذرا ٿيل ، ڀَڳَل ، ٽُٽَل ، چِڪنا چُور ، ٿَڪل ، کُهيَل ، هَڄِيَل ، هِيسيَل ، مدهوش ، مَتوالو ، ورتَلُ نشي ۾. غرق ، ٻُڏَل خيالن ۾.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

انگريزي-سنڌي ڊڪشنريءَ مان: