داغ

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

داغ

داغُ، داڳُ [ف]( نِشانُ، ٽِڪو، ڏنڀُ، ٿڌو، وڍُ، چيرُ، زَخمَ، ڦٽُ): spot, speckle, speck, stain, mark, taint, blemish, burn, brand, stigma, injury, wound, scar, cicatrix

:جامع سنڌي لغات ۾

داغ

داغُ جمع داغَ: ذ. نِشان ، داڳُ ، ٽِڪو ، ٿڌو ، ڏَنڀُ ، سڙيل هنڌ بدن جو. ڦَٽ جو نشان ، سِيئرو. ڪَلنڪُ ، ڪارٺ ، ڪارهن. نقص ، عيب. زخم ، ناسور ، گهاءُ ، چَهَڪُ ، وَڍُ ، چِيرُ. لَغارَ. طعام کي گيهه، بصر ۽ ڦوٽي جو داغ. تِڙڪو ، وَگهار ، رنج ، غم ، ڏُک ، درد ، صدمو ، وڇوڙو ،

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

هارپ جي لغت مان: