جولاءِ 1969ع ۾ دُنيا جي عظيم مالياتي اداري ”آئي ايم ايف“ جي فنڊن واري مئنيجنگ ڊائريڪٽر مستقبل بابت رٿا ڏيندي، ميمبرن جي رضامنديءَ کانپوءِ، اداري لاءِ 9.5 بلين ڊالرن جا اثاثا جمع ڪرڻ جي تجويز ڏني. ٽن سالن جي عرصي دؤران تجويز مطابق اها رقم ميمبر مُلڪن جي سهڪار کانپوءِ جمع ٿي، جيڪا اداري کي ڪاميابيءَ سان هلائڻ جي سلسلي ۾ ”آئي ايم ايف“ لاءِ وڏو اثاثو سمجهيي ويندي آهي. هن رقم جي جمع ڪرڻ جو اصل مقصد هو ته ان کي ڪنهن اهڙي هنڌ سيڙايو وڃي جتان مُنافعو ڪمائي سگهجي ۽ اهو ڪمايل واڌو ناڻو امداد طور غريب مُلڪن ۾ ورهايو وڃي. انهيءَ رقم جي سيڙپ ۽ منافعي طور ڪمايل رقم جو طريقو سون ذريعي ڏيتي ليتيءَ جو معيار مقرر ڪرڻ (Gold Exchange Standard) واري اصول تحت هو، پر هن پروگرام جو مقصد يا ڪنهن ملڪ جي ڪرنسيءَ جي قيمت وڌائڻ نه هيو، بلڪ انهيءَ مخصوص ٿيل رقم کي انهن ملڪن ۾ سيڙپڪاري ڪرڻ لاءِ مخصوص ڪيو ويو، جن ملڪن ۾ اها رقم ترقياتي منصوبن ۾ سيِڙائي ”آئي ايم ايف“ کي واپس موٽائي ڏيڻ ۽ مقرر ٿيل منافعي جي شرح ادا ڪرڻ جي سگهه هُجي. ”ايس ڊي آر“ جي قائم ڪرڻ جو هڪ سبب ويهه سال اڳ ڊالر جي قيمت ۾ رڪارڊ گهٽتائي اچڻ به هيو. 1950ع ۾ ”بريٽن ووڊ سسٽم“ ۾ اها آگاهي ڏني وئي هئي، ته اڳتي هلي عالمي معاشي نظام ۾ اهڙي قسم جي سيڙپڪاري ضرور عمل ۾ ايندي، جنهن منجهان منافعو ملڻ جي پوري پڪ هوندي. ”ايس ڊي آر“ جي جاري ڪرڻ ۾ به اهو ئي خيال رکيو ويندو آهي ته منافعو ۽ سيڙپ ٿيل پئسا هر حال ۾ اداري کي موٽي ملن. ”ايس ڊي آر“ جي قائم ٿيڻ وقت ٽين دنيا جي ملڪن جي صورتحال کي سامهون رکيو ويو، پر انهن ملڪن جي ڪمزور معاشي حالت منجهان سيِڙپ ڪيل پئسي جي واپسيءَ جو يقين نه هجڻ ڪري، اڃا تائين اُتي فنڊن جي رقم کي نه سيِڙايو ويو آهي. ان سلسلي ۾ معاشي ماهرن طرفان ڪافي تجويزون ڏنيون ويون آهن، پر انهن منجهان اڃا تائين ڪو جامع حل نه نڪري سگهيو آهي. ”آئي ايم ايف“ کي قرض ڏيندي اڃا به اهو اُلڪو رهي ٿو ته فنڊ ۾ مخصوص ڪيل رقم جن مقصدن لاءِ رکي وئي آهي، ان کان هٽيل استعمال هن پروگرام جي بُنيادي تصور کي ختم ڪري سگهي ٿو