هن بين السرڪاري تنظيم جو وجود سرد جنگ جو نتيجو هو. يورپ ۾ سوويت اثر کي ختم ڪرڻ ۽ آمريڪي مفادن کي بچائڻ لاءِ سُست سمنڊ (بحرالڪاهل ) جي اتر ۾ واقع ملڪن هڪ ٺاهه تي صحيون ڪيون، جنهن کي نيٽو چيو وڃي ٿو. ان ٺاهه تي 4 اپريل 1949ع ۾ واشنگٽن ڊي-م سي ۾ صحيون ڪيون ويون. شروع ۾ هي ٺاهه بيلجيم، ڪئناڊا، ڊينمارڪ، فرانس، آئس لينڊ، اٽلي، لڪسمبرگ، هالئنڊ، ناروي، پورچوگال، برطانيا ۽ آمريڪا جي وچ ۾ ٿيو هو. ترڪي ۽ يونان 1952ع ۾، جرمني 1955ع ۾ ۽ اسپين 1982ع ۾ هن ٺاهه ۾ شموليت اختيار ڪئي. اهو هڪ قسم جو دفاعي ٺاهه آهي، جنهن ۾ هر رڪن ملڪ کي سلامتيءَ جي ضمانت ڏيندي چيو ويندو آهي، ته ڪنهن به رڪن ملڪ خلاف اڳرائيءَ جي صورت ۾ باقي رڪن ملڪ گڏجي ان جي حفاظت ڪندا. نيٽو جي سيڪريٽري ’لارڊ اسمي‘ نيٽو تنظيم بابت دلچسپ تذڪرو ڪندي چيو هو ته: هن اتحاد جو مقصد سوويت يونين کي دُنيا جي اهم هنڌن تان ٻاهر ڪڍي، آمريڪي دخل کي وڌائڻ ۽ جرمنيءَ کي دٻاءَ هيٺ رکڻ هو. البت ”جرمن ڀت“ جي ڪرڻ کان پوءِ هن اتحاد پنهنجو پُراڻو رنگ مٽائي اوڀر يورپ جي ڪيترن پراڻن دُشمنن سان نه رڳو سنگت رکي، پرکين نيٽو جو ميمبر به بڻايو. موجوده دور ۾ عراق ۽ افغان مسئلن جي ڪري نيٽو جو ڪردار نئين سر طئي ٿيو آهي ۽ آمريڪي قيادت ۾ اهو مغربي قومن جو سياسي، فوجي توڙي معاشي طرح ”سرواڻ اتحاد“ بنجي چڪو آهي. پنهنجي قيام کان پوءِ، نيٽو پنهنجي ميمبرن جي تعداد ۾ 7 دفعا اضافو ڪيو آهي، جنهن جي نتيجي ۾ البانيا، بلغاريه، ڪروشيا، چيڪ ريپبلڪ، اسٽونيا، سلاويڪيا، ترڪي، اسپين، ليٽويا، لٿوئانيا، پولنڊ ۽ رومانيا سندس ميمبر بڻيا. ان تنظيم جو مرڪز بيليجم جي شهر ’برسلز‘ ۾ آهي.