ٿڌي لڙائيءَ جي مدي ۾ ڪتب ايندڙ اصطلاح جنهن ۾ سُپر پاورز کي ڇڏي ٻين اهڙيون سگهارين رياستن کي مڃيو وڃي ٿو. جيڪي فوجي طاقت، وسيلن ۽ جاگرافيائي بيهڪ جي لحاظ کان انتهائي، اهميت جوڳيون هُجن ۽ ڪو به سُپر پاور امن جي ڏهاڙن ۾ سندن سهڪار جو گهرجائو ۽ جنگي حالتن ۾ سندن مدد جو طالبو هُجي. اِن درجي بنديءَ ۾ فرانس، انگلينڊ، چين، جاپان، جرمني، ڪئناڊا، اٽلي، برازيل، اسپين، پولينڊ، انڊيا، آسٽريليا، ميڪيسڪو، ارجنٽينا ۽ ڏکڻ آفريقا جهڙن مُلڪن کي شامل ڪيو وڃي ٿو. اهي رياستون وڏي انساني آبادي، گهڻي حد تائين اُسريل سماجي تاڃي پيٽو، مضبوط فوجون ۽ چڱي چوکي دولت رکن ٿيون ۽ ڪنهن حد تائين ”علائقائي طاقتن“ طور ڳڻجن ٿيون. ڪن ماهرن موجب، انهن رياستن کي ”مٿانهيون وچوليون رياستون“ ۽ ”هيٺاهيون وچوليون رياستون“ وارن درجن ۾ به ورهائي سگهجي ٿو، ڇاڪاڻ ته مٿي بيان ڪيل رياستون به سگهه، وسيلن ۽ ٻين ميدانن ۾ هڪٻئي سان ڀيٽي نه ٿيون سگهجن ۽ منجهن ڪافي تفاوت آهي. بهرحال پوءِ به اهڙيون رياستون جيڪي پنهنجي حدن کان ٻاهر محدود پرفيصلائتي انداز ۾ ڪو سگهارو ڪردار ادا ڪري سگهن، ته انهن کي ”وچولين طاقتن“ جي سٿ ۾ رکي سگهجي ٿو. نئين دور ۾ سياسي سائنسدانن انهن رياستن لاءِ پنج معيار مقرر ڪيا آهن. 1. مادي يا معاشي طاقت ،2. فوجي سگهه، 3.تحرڪ جي سگهه، 4. ڳڻپ جوڳي ترقي ۽ 5. انساني صلاحيت