دنيا ۾ ڪافي اهڙا ملڪ آهن جن جي چوڌاري ٻين ملڪن جون زميني سرحدون آهن. چوڌاري زمين ۽ خشڪيءَ سان گهيريل هجڻ ۽ سامونڊي ڪپر نه هجڻ واري ملڪ کي Land -locked رياست طور سڃاتو وڃي ٿو. وچ ايشيا جا سوويت يونين کان جدا ٿيل ملڪن سميت دُنيا جا ٻيا به ڪيترائي ملڪ آهن، جن کي پنهنجو سمنڊ ڪونهي. اهڙن ملڪن کي سامونڊي رستو ڏيڻ لاءِ 1982ع ۾ بين الاقوامي قانون UNCLOS III جي نالي سان جوڙيو ويو، پر هن قانون کي ان سلسلي ۾ اڃا تائين ڪا ڳڻپ جوڳي مڃتا نه ملي سگهي آهي. دنيا جا ڪي ملڪ ٻه-طرفن لاڳاپن جي آڌار تي هڪٻئي مُلڪ جا سامونڊي بندر استعمال ڪندا آهن، پر انهيءَ طريقي اختيار ڪرڻ سان سامونڊي ڪنارو رکندڙ ملڪ تي حملي ٿيڻ جو خطرو به رهي ٿو. ان ڪري اهڙي اڳڀرائيءَ ۾ احتياط کان ڪم ورتو وڃي ٿو. ڪنهن به مُلڪ جي چوڌاري زمين جو گهيرو هُجڻ سبب اهو مُلڪ سياسي ۽ معاشي طرح طاقتور رياست نه بڻجي سگهندو آهي، ڇاڪاڻ جو سامونڊي ڪناري جي موجودگي نه رڳو فاصلا گهٽائي ٿي، پر دُنيا جي ٻين مُلڪن سان لاڳاپن کي به وڌائي ٿي. سامونڊي ڪپر کان وانجهيل مُلڪ واپار، آمدرفت ۽ ٻين حوالن سان ٻين ملڪن جا ڳيجهو بڻيل رهن ٿا ۽ انتهائي لچڪيدار پاليسيون هُجڻ سبب طاقت ور رياستن آڏو جهڪيل رهن ٿا. انهيءَ ڪري سندن خودمختياري ۽ ترقيءَ جي رفتار آڏو رڪاوٽون رهن ٿيون. دُنيا ۾ هن مهل سُڪي اندر وڪوڙيل ڪُل 47 مُلڪ آهن، جن ۾ اهڙا مُلڪ به شامل آهن، جن جي عالمي فورمن تي اڃا تائين مڪمل مڃتا نه ٿي آهي.جهڙوڪ: فلسطين