بين الاقوامي براديءَ ۾ تسليم ٿيل ڪنهن به قانوني ۽ آئيني حڪومت خلاف هٿياربند بغاوت جو عمل ، جنهن جي نتيجي ۾ ملڪي اقتدار ۽ سلامتيءَ سان گڏ عوامي مفادن کي به سخت خطرو پيدا ٿي پوي . اهو عمل ڪندڙ ڌُر کي بين الاقوامي قانون ۾ تسليم ٿيل دشمن (Belligerent) جو درجو نه هئڻ ڪري ، ان جي خلاف فوجي ، معاشي يا سياسي اُپاءَ وٺڻ کي جائز تسليم ڪندي جوابي ڪارروائيءَ(Counter Insurgency) کي واجبي سمجهيوويندو آهي . البت هر قسم جي عوامي اُڀار کي بغاوت جو نالو نه ٿو ڏئي سگهجي، پوءِ اهو ڀلي ته هٿياربند ڇو نه هُجي . مثال طور تازو مصر ۽ وچ اوڀر جي ملڪن ۾ اُٿيل پُرتشدد عوامي تحريڪون ’جائز‘ سمجهيون وڃن ٿيون ، ڇاڪاڻ ته انهن ملڪن ۾ قائم حڪومتون سچي پچي عوامي تائيد کان محروم آهن . ان ڪري جيڪا تحريڪ ملڪي آئين جي خلاف هجي اها ’بغاوت‘ سڏائيندي ، پر جيڪا هلچل رياستي ڏاڍ تي بيٺل حڪومت مخالف هوندي ان کي ’جدوجهد‘ چئبو