هي اصطلاح وڏن صنعتي ادارن طرفان پرڏيهه يا سمنڊ پار صنعتي پيداواري يا رابطائي نظام جاري رکڻ بجاءِ، اصل ملڪ/علائقي مان ڀاڙي تي ڪم ڪرائڻ (Out Sourcing) ۽ مستقل ملازم رکڻ واري جهنجهٽ کان جان ڇڏائڻ جي حوالي سان استعمال ڪيو ويندو آهي. ان سلسلي ۾، آمريڪا ۽ برطانيا سان لاڳاپيل ڪمپنين جي اختيار ڪيل حڪمت عمليءَ کي خاص طور بيان ڪيو ويندو آهي. هن حڪمت عمليءَ تحت، منڊيءَ ۾ سستيون شيون فراهم ڪرڻ جي خيال کان، ڪجهه صنعتڪار پنهنجو پيداواري عمل نيويارڪ ۽ لاس اينجلس جهڙن انتهائي مهانگن شهرن ۽ ڪاروباري مرڪزن منجهان جاري رکڻ بجاءِ، ڪجهه ڏورانهن، پرنسبتي سستن علائقن مان وڃي شروع ڪندا آهن ۽ وڏين پگهارن تي ملازم رکڻ بجاءِ، ننڍين ڪمپنين يا فردن کي مخصوص رقم جي ادائگيءَ تحت گهربل ڪم ڪرائي، پيداواري عمل جي لاڳت تي گهٽتائي آڻي، پيداواري وکرن کي منڊيءَ ۾ ڪجهه گهٽ قيمت تي مهيا ڪري، اگهن ۾ ٿيندڙ مقابلي بازيءَ جي ميدان ۾، پنهنجي موجودگي برقرار رکي سگهندا آهن. مغربي ملڪن ۾ هيءَ ڪاروباري رويو انتهائي مقبول ٿيو، ڇاڪاڻ جو غريب ملڪن ۾ ٿيندڙ سياسي تبديلين، معاشي بحرانن ۽ سيڙپڪاريءَ بابت تبديل ٿيندڙ پاليسين سبب ڪيترن عالمي صنعت ڪار گروهن پاڻ کي غير محفوظ سمجهندي، يورپ ۽ آمريڪا جي ڏورانهن ۽ سستن علائقن ۾ پنهنجا، ڪارخانا لڳائڻ شروع ڪيا، ڇاڪاڻ ته اتي کين وڌيڪ تحفظ ۽ يقين حاصل هو