هيءُ اصطلاح، آمريڪا جي زوال بابت ٿيل بحث مباحثن جو ٻيو نالو آهي. هن بحث کي باقاعده طريقي سان شروع ڪرڻ وارو پاؤل ڪينيڊي هو. جنهن 1988ع ۾ ”ٿڌي ويڙهه“ واري صورتحال کي سامهون رکندي، آمريڪي آئيندي بابت ڪُجهه اڳڪٿيون ڪيون هيون. ڪينيڊي برطانيا جو مثال ڏيندي وضاحتون ڪيون ته جهڙي طرح برطانيه جو ڪنهن وقت سڄي دنيا تي زور هلندو هو ، پر پوءِ برطانيه طاقت جي توازن جون تقاضائون پوريون ڪرڻ ۾ ناڪام ويو ۽ هاڻي پنهنجي ئي ملڪ تائين محدود آهي، اهڙي طرح آمريڪا به دنيا جي سياست جون تقاضائون پوريون نه ڪري سگهيو آهي ۽ جلد ان جو زوال شروع ٿيندو. هي سڄي تحقيق Rise and Fall of Great Power جي موضوع / عنوان سان شايع پڻ ٿي. پائول ڪينيڊي کانپوءِ 2007ع ۾ چارلس ڪپشان (Charles Kupchan) ۽ 2008ع ۾ ييل فرگوسن (Yale Ferguson) عراق ۾ آمريڪا جي امڪاني يا ناڪامي ۽ چين، روس، برازيل ۽ انڊيا پاران عالمي منڊيءَ ۾ مضبوطيءَ سان پير ڄمائڻ وارين پهلوئن کي سامهون رکندي (آمريڪي) ”زواليت“ جي طرف اشارو ڪيو آهي. ڪينيڊي جي تحقيق مطابق آمريڪا هينئر تائين صرف فوجي قوت جي مدد سان ته دُنيا تي حاوي رهيو آهي. پر”عظيم ڪاروباري“ حيثيت وڃائي چڪو آهي. ان خيال جي ابتڙ 1999ع ۾ آمريڪا جي اڳوڻي بچاءَ واري نائب وزير جوزف ناءِ (Joseph Nye) جو چوڻ آهي ته ”آمريڪا جي زوال بابت ڳالهيون ڪرڻ جو اڃا وقت نه آيو آهي. دنيا اڃان تائين هڪ قطبي سرشتي تي هلي رهي آهي.“ پر پاؤل ڪينيڊي مطابق عالمي معيشيت ۾ بريٽن ووڊ سسٽم جي ناڪامي، ويٽنام جي جنگ هارائڻ ۽ ايشيا جو معاشي طرح اڀرڻ وارا نُقطا آخرڪار آمريڪا جو زوال آڻيندا. ان کان علاوه عراق ۾ جنگ هارائڻ ۽ 2008ع جي آمريڪي معاشي بحران کي پڻ Declinism جي اچڻ لاءِ ”سازگار حالتون“ قرار ڏنو ويو آهي