انساني حقن لاءِ ڪم ڪندڙ هن بين الاقوامي تنظيم جي شروعات ننڍن ننڍن احتجاجي جلسن سان ٿي، پر پوءِ ان باقاعده اداري جي صورت اختيار ڪئي. مئي 1961ع ۾ جڏهن Peter Benion جو مضمون ”The Forgotten Prisoners“ برطانيه جي اخبار ”Sunday Observer“ ۾ ڇپيو، ته بيگناهه قيدين جي داد رسيءَ لاءِ هڪ نئون دروازو کليو.`ايمنيسٽي انٽرنيشنل‘ به انهن بيگناهه قيدين جي آزاديءَ لاءِ ڪوششون وٺڻ شروع ڪيون، جيڪي پنهنجي مخصوص سياسي يا مذهبي عقيدن جي ڪري قيد ٿيل هئا. ’ايمنيسٽي‘ ٽن اصولن تحت ڪم ڪري ٿي: هڪ؛ بيگناهه قيدين جي رهائي، ٻيو؛ قيدين کي اذيتون ڏيڻ (سزاءِ موت) جو خاتمو، ۽ ٽيون؛ انصاف جي بنيادن تي سياسي قيدين جا عدالتن ۾ ڪيس هلرائڻ. ايمنسٽيءَ جو هيڊڪوارٽر لنڊن (برطانيه) ۾ آهي ۽ لڳ ڀڳ 150 ملڪن ۾ سندس 10 لک ميمبر آهن. ايمنسٽي کي 1977ع ۾ خدمتن ۽”ايذاءَ جي خلاف“ پتوڙڻ عيوض امن جو نوبيل انعام ۽ 1978ع ۾ گڏيل قومن جي ”انساني حقن“ جو انعام مليو هيءُ دنيا ۾ انساني حقن لاءِ ڪم ڪندڙ 500 تنظيمن مان سڀ کان نامياري تنظيم آهي ۽ اڄ اها انساني حقن جي لتاڙ روڪڻ لاءِ عالمي سطح تي ساراهه جوڳو ڪم ڪري رهي آهي.