The treading out the grain in the threshing floor. Slaughter, mortality. Toil, labor. A kind of verse. The reverse end of a sword blade where it joins the handle.

A bait for fish, birds &c. The treading out grain, the treading floor.

( Gaah)

سنڌ ۾ ڳاهون قديم زماني کان ڀٽ، ڀان ۽ چارڻ ڳائي وڄائي پيش ڪندا هئا. سومرن ۽ سمن جي دَور ۾ شاعريءَ جي هي صنف عروج تي پهتل هئي.”ڳاهه“ هڪ قسم جو واقعاتي يا بياني بيت آهي. ڀانئجي ٿو ته هن لفظ جو بنياد ”ڳائڻ“ آهي ۽ ڳائڻ مان ئي ”ڳاءِ“ بڻيو آهي ۽ ان مان ”ڳاهه“ ٿيو آهي. سٽاءَ جي لحاظ کان ”ڳاهه“ منظوم مصرعون آهن، جن مان اڪثر ڏوهيڙي جي شڪل ۾ آهن، البته ڪن ڳاهن ۾ ٻن مصرعن کان پوءِ وراڻيءَ طور هڪ ننڍي تڪ به پويان بيهاريل آهي. مضمون جي لحاظ کان ان ۾قصي جي خاص موقعن جو ذڪر هوندو آهي. ان ڏس ۾ ڏمڻ سوناري جي قصي مان هڪ ڳاهه نموني طور هيٺ ڏجي ٿي: اڪ نه ڪجي ڏندڙو، سپ نه کائجي ماهه، ات نه لائجي نينهڙو، جت ٿئي جيءَ وڻاهه، تن سونارن سان الا، مون من موهيو وي!