گڏ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

گڏ

गडु॒ adv.: Together, jointly.

गिडि॒ s. f.: A hole in the ground for burning fire in at an angasi during the Muharam. A hole in ground for playing cat and dog &c. the hole or socket in the lower cross stick bharini confining the axle or upright beam of a Persian wheel.

गुड॒ s. f.: Pounding, thumping. The knee bone.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

گڏ

گَڏَ: اسم خاص. تعلقي ڏوڪريءَ ۾ هڪ ديهه جو نالو.

گَڏ جمع گَڏِيُون (ڪ): ث . هڪ قسم جو زيور.

گَڏُ جمع گَڏَ: ذ . ظرف. ڪَٺو ، ڀيڙو ، همراهه ، لاڳيتو ، ساٿ ، شامل ، گڏيل ، ساڻ ، مشترڪ ، سهڪاري ، شراڪتي ، ڀائيوار ، حصيدار ، جوڙيدار ، ٻِٽو ، سَنگي ، پتيار. جهجهو ، گهڻو ، هيڪاندو ، زياده.

گِڏِ جمع گِڏوُن: ث . بلورَن ۽ اِٽِي ڏڪر وغيره راند رهڻ لاءِ کنيل ننڍڙي کَڏَ ، اِٽي کَڏَ، گِدِ، گِلِ، بِد، سَچُ. محرم جي ڏينهن ۾ پڙ ۾ باهه ٻارڻ لاءِ کوٽيل کَڏَ، هُرلي يا نار جي ڀاروُني ءَ ۾ نڪتل کَڏَ جنهن ۾ مُهري جو هيٺيون ڇيڙو ڦِري ، چُگههُ، ٽُنگُ، اکين مان ايندڙ گَندُ،

گُڏ جمع گُڏُون: ث . پوکيل فصل مان ڪڍيل نڪمو گاهه ، بيٺل فصل وري زمين ۾ رنبي سان ڪيل اَکڙ ، پوک کي زور وٺائڻ لاءِ ان مان ڪڍيل ڪِنُ ڪِچرو. کوٽ ، اَکيڙ ، کوٽائي. تمام گهڻي ڏنل مار ، سَٽَ ڪُٽ ، ڏاگور ، جهاڳور ، پِڃَ ، ڊينب. چيلهه جي ڍڪڻي ، دُڏ. ظرف. بل . گُڊا. پُٺ ، پوئت

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

گڏ سان لاڳاپيل لفظ