گلو

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

گلو

گَلو (ڳلو، نِڙي، گهٽ): throat, pharynx

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

گلو

S गलो s. m.: The part of the throat below the jaws. The neck of a garment. A kind of net for catching hawks in.

गिलो s. m.: Name of a medicinal root, Cocculus Cordifolius.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

گلو

گَلو جمع گَلا: ذ . سن . گَل < گَلا = ڳچي نِڙِي ، گهَٽ ، ڳاٽ ، ڳچي ، ڳلو ، ڪنڌ واري ڳلي ، نڙگهوٽو ، نڙگهٽ. نڙيءَ جو آواز ، سريلو آواز ، مٺو آواز ، آواز ، صدا ، اِلحان ، اُٺن جو وڳ ، وڳر ، ولر ، گلر ، قطار ، ڌڻ ، ساڳو. ساٿ. ت. سوري. مڇي ڦاسائڻ جي ڪنڍي. آگَرُ ، دڪاندان

گِلو: اسم خاص. ٻوٽي جو هڪ قسم. ٻوٽي جي پاڙ، جا دوائن جي ڪتب اچي. پترو ، پٽڙو ، نرم، ڇڊو ، پاڻيءَ جهڙو ، ڇٽڙو ، پَتلو ، پنگو ، ڇِٽو.

گُلو جمع گُلا: ذ . ننڍڙي مڇيءَ جو هڪ قسم ، بنا ڇلرن جي، رنگ ڪارو، قد ٻن کان چار انچ هن جا ٻه قسم ٿين ١ مٿيون گُلو ٢ چمن گلو.

گُلُو: اسم خاص. ڪُڪُڙ جي پاپڙِي. ڳچيءَ کي ٻڌڻ جو ڪپڙو ، اُن مان ٺهيل ڳچيءَ کي ويڙهڻ لاءِ هڪ ڊگهو پَٽو ، گَلابند ، انگ. مَفلَرُ.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

گلو سان لاڳاپيل لفظ

.

گلو بابت وڌيڪ اصطلاح