هيءُ فرانسيسي سياسي نظريو آهي، جيڪو فرانس جي سياسي مدبر ۽ اڳواڻ چارلس ڊي گال جي سياسي بصيرت جي ڪري سندس نالي سان مشهور ٿيو. اِن نظريي جي اهم نُڪتن ۾ فرانس جي خودمختياري ۽ آزاد حيثيت برقرار رکڻ ۽ فرانس جون بيٺڪون وڌائڻ هو. انهن نڪتن تحت دُنيا ۾ فرانس جي حيثيت مٿانهين بڻائڻ ۽ فرانس جي معيشت جو مستقبل شاندار ڪرڻ لاءِ فرانس جي صدر ڊي گال (جنهن ٻي عالمي جنگ دوران پنهنجي مُلڪ جي شاندار قيادت ڪندي کيس وڏن بحرانن ۾ سوڀارو ڪيو) جي ڏيهي ۽ پرڏيهي پاليسين کي حڪومتي سرشتي ۾ مرڪزي حيثيت ڏني. گالازم جو اثر 1958ع ۾ تمام گهڻو وڌيو، جڏهن ڊي گال يورپ ۾ امن لاءِ ڪوششون ورتيون. ڊي گال فرانس جي ماضيءَ ۾ وڏي دشمن جرمنيءَ سان به تعلقات بهتر بنائڻ لاءِ جرمنيءَ جي چانسيلر Adenauer Konardسان ڪيتريون ئي ملاقاتون ڪيون ۽ گڏوگڏ اولهه جرمنيءَ جو دورو ڪري فرينڪو- جرمن اتحاد قائم ڪري آمريڪا ۽ برطانيا کي پاسيرو رکيو، ڇاڪاڻ ته ڊي گال جو خيال هو ته اهي ٻئي ملڪ سپرپاور ٿيڻ جي چڪر ۾ دُنيا ۾ ٻيهر مانڌاڻ ۽ بدامنيءَ واري صورتحال پئدا ڪري سگهن ٿا. اهوئي سبب هيو جو فرانس آمريڪا جي معاشي سرشتي (Gold Exchange Standard) کي کُلي دل سان قبول نه ڪيو. ڊي گال جي ان پاليسيءَ کي جاري رکندي، 1966ع ۾ فرانس پنهنجي ميمبرشپ NATO جي فوجي شعبن مان ختم ڪئي ۽ يورپ ۾ به برطانيا کان الڳ ٿي، پنهنجون علائقائي سرگرميون جاري رکيون. ڊي گال فرانس جي فوجي قوت کي وڌائڻ لاءِ ائٽمي سگهه جي پروگرام کي تمام گهڻو اڳتي وڌايو. انهيءَ ائٽمي پروگرام ۾ جنگي استعمال سان گڏ بجلي پئدا ڪرڻ جون رٿائون به جوڙيون ويون. انهيءَ دؤر ۾ ڊي گال جي اثر هيٺ يورپ جي ماڻهن آمريڪا تي ويٽنام خلاف جنگ ڪرڻ تي ڏاڍي تنقيد ڪئي. ڊي گال انهيءَ دؤر ۾ آمريڪي اثر کان پاڪ ”يورپ جي قيام“ ۽ اهڙي آزاد يورپ ۾ فرانس جو هڪ الڳ مقام حاصل ڪرڻ پئي گهريو. انهيءَ پاليسيءَ جو مقصد فرانس کي دُنيا جي اهم معاشي ۽ فوجي طاقت طور مڃتا ڏيارڻ ۽ عالمي سطح تي ٿيندڙ فيصلن ۾ فرانس جي اهميت کي وڌائڻ هو. هيءُ نظريو فرانس جي سياست تي ڪيترن ڏهاڪن تائين ڇانيل رهيو ۽ فرانسيسي سياستدان هن نظريي جي عوامي مڃتا کي نظر ۾ رکندي ڏيهي توڙي پرڏيهي پاليسيون جوڙيندا رهيا