ڪڪڙ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

ڪڪڙ

ककड़ु s. m.: The juice of the sugar-cane. A small bit of tobacco prepared for a pipe.

S कुकिड़ि s. f.: A hen, fowl.

S कुकुड़ु s. m.: A cock.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

ڪڪڙ

ڪَڪڙ: اسم خاص. تعلقي ڪڪڙ ۾ هڪ ديهه جو نالو. تاريخي نالي ”ڪاڪاراج“ جي مٽيل صورت.

ڪَڪَڙُ جمع ڪَڪَڙَ: ذ. ڪمند جي رَسُ. تماڪ جي ڳوٽي ، وزمُ ، سوٽو ، ڦوڪَ. ننڍو ٻيرُ ٿ. ڳاڙهن ۽ ڪارن وارن وارو سُوئَرُ ت. منگر مڇيءَ جو هڪ قسم رنگ ڪڪو، منهن ويڪرو، پُڇ سنهو ١ ، ٢ فوٽ.

ڪُڪُڙُ جمع ڪُڪُڙَ: ذ. سن. ڪُڪٽَ = ڪُڪڙُ. مشهور گهرو پالتو پکي. مُرغُ ، خروسُ ، ٻانگو ث. ڪُڪِڙِ جمع ڪُڪِڙُون < ڪُڪِڙِيُون.

ڪُڪَڙَ (ت): ذ. وڄائڻ جي ساز جو هڪ قسم.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

انگريزي-سنڌي ڊڪشنريءَ مان: