ڪٽڻ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

ڪٽڻ

कटणु v. a.: To cut, deduct, subtract, retrench. v. a. or n. To rust.

S कुटणु v. a.: To pound, bruise, strike, thrash.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

ڪٽڻ

ڪَٽَڻَ: مصدر. سن. ڪَرتَن. ڪپڻ. ع. قطع. وڍڻ ، ڪپڻ ، ڪترڻ ، ڪاٽڻ ، جدا ڪرڻ. ننهن لاهڻ. ڪپڙا وهٽڻ. گهائڻ ، وڍڻ ورهائڻ. واسطو ٽوڙڻ ، ناتو ڇنڻ. گهٽائڻ ، ڇانٽڻ ، تخفيف ڪرڻ ، ڪٽ ڪوٽ ڪرڻ. هلندڙ تاس جو پتو نه هجڻ جي حالت ۾ رنگ جو پتو هڻي هٿ کڻڻ ، ڪاٽڻ. حساب ڪتا

ڪُٽَڻُ: مصدر. سن. ڪُٽ. چلهڻ ، چپڻ ، چٿڻ ، ڦيهڻ. سنهو ڪرڻ. ڌَڪ هڻڻ ، ڦهڪائڻ ، ٺوڪڻ ، ڏاڱورڻ ، سٽڪائڻ. سٽڪا چاڙهڻ ، مارڪٽ ڪرڻ.

ڪُٽَڻُ جمع ڪُٽَڻَ: ذ. صفت. سن. ڪُٺَن = ڪُٽَڻُ. ڀڙوت ڪندڙ ، ڀاڙيو ، ڀڙوو.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

دفتري اصطلاحن جي ڊڪشنريءَ مان: