مصدر. پَرا. ڪَر. سن. ڪَروَ = ڪرڻ. پورو ڪرڻ ، ڪ لاهڻ ، پڄائڻ ، نڀائڻ ، ڇيڙو آڻڻ. بجا آڻڻ. عَمل ڪرڻ. ڌنڌو هلائڻ ، لڳائڻ. پئسو خرچڻ ، شيءِ ڪم آڻڻ ، استعمال ڪرڻ ، واپرائڻ ، ڪتب لائڻ ، بلي لائڻ ، ورتائڻ. ڪپڙو چوڙڻ ، هنڊائڻ ، پهرڻ ، کوهڻُ. عقل جاء

مصدر. مٿان کان هيٺ اچي پوڻ ، ڌڪو کائڻ ، ڊهڻ ، هيٺ پوَڻ. ڇڄڻ ، جدا ٿيڻ ميوي جو. حَمل ضايع ٿيڻ. مصيبت ۾ اچڻ. ناتوان ٿيڻ ، مَنجو وٺڻ. قريب المرگ ٿيڻ. شڪست گهٽجڻ ، ڪِري پوَڻ ، ماٺو ٿيڻ. پاڻي ڇَڄَڻُ ماڻهو ڪنگال ٿيڻ ، مفلس ٿيڻ ، پئسي ۾ سُڃو ٿيڻ. لُڙڪن

ذ. سن. ڪِرِڻَههَ روشنائيءَ جي لِيڪَ ، سج جو تِروِرو ، شعاع ، ڪِرڻو ، سوجهرو.

مصدر. سن. ڪُنڊ = ساڙڻ اندر ۾ پوسرڻ ، پَسرَڻُ ، جَلڻِ ، سَڙڻ. چُڀ چُڀ ڪرڻ ، پوسراٽ ڪرڻ. خارش ڪرڻ ت. ڏک رسڻ ، اِيذاءُ يا درد محسوس ڪرڻ ت. چانوَرن جو رڌجڻ مهل پاڻي وڃڻ جي حالت ۾ ٻاڦ جو بُڙ بُڙ ڪرڻ ڪ.