ڪوڪ

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

ڪوڪ

ڪُوڪَ (ٻاهريون ڪَنُ): external ear, pinna, auricle

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

ڪوڪ

कूक s. f: A screech, roar, yell, scream, shout.

कोक s. f.: A tack given in stitching clothes. कोक हणणु or करणु ڪوڪ هڻڻُ يا ڪرڻُ To tack, stitch together.

कोकु s. m.: A method of cooking a fish by grilling it whole, a fish so cooked. Or कुहकु ڪوهڪُ Scientia Modorum diversorum cocundi, a quodam kok Pandit explicate, unde nomen.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

ڪوڪ

ڪوڪُ جمع ڪوڪَ: ذ. ٽانڊن تي پچايل ماني يا مڇي وغيره ، تمام سوڪ ، ڪَڙڪ ، لوٺُ. ڪوڪُ رشِي جو لکيل هڪ ڪتاب جو ڪوڪُ شاستر جي نالي سان سڏجي.

ڪُوڪَ جمع ڪُوڪَ (ڪ): ذ. ڪنَ جو ٻاهريون حصو.

ڪوڪُ جمع ڪوڪَ: ذ. ف. وڏو ٽوپو ، ڊگهو ٽوپو ، ڪچو سيبو.

ڪوڪَ جمع ڪوڪُون: ث. ڪپڙن جي وَڍَ ، ڪچي سِلائي ، ڪچو سيبو.

ڪُوڪَ جمع ڪُوڪُون: ث. وڏي آواز سان سنهي نِڙيءَ وارو سَڏُ ، ڪِيڪَ ، دانهن ، رَڙ ، واڪو ، ريهه ، ووءِ ، ڪِيه ، ٻوڪَ ، دانهن ، رَڙ ، واڪو ، ريهه ، ووءِ ، ڪِيه ، ٻوڪَ ، ريهاڙ ، شڪارَ ، ڪيڪڙاٽُ ، ريلوي انجڻ جي آواز جو هڪ قسم ، سيٽَ ، سِيٽِي.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: