ڪور

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

ڪور

कोर s. f.: The stone of the mango fruit. Tape, riband, piping, binding on the edge of cloth, an edge or corner in building, a thin shread of leather.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

ڪور

ڪورَ جمع ڪورون: ث. اَنب وغيره جو اندريون کوپو ، ڪوئلو ، ڪڪڙي ، ککڙي ، ڪوئيرو. سن،. ڪرتن = وڍَڻُ وَڍُ ، انب، گدري وغيره جي ڦارَ. ڪپڙي تي لڳل ڦيٿ ، ڪَئِتون ، رَبِين ، قئطَون ، پانڪ ، پامڪ. سٿڻ لاءِ اڳٺ ، پٽهڙ. کٽ لاءِ نواڙ ، نوار ، نهوار. بُوٽ لاءِ ڪنهين ، ڪهِي ، ڌ

ڪَورُ جمع ڪَورَ: ذ. صفت. بهادر ، پهلوان ، بانڪو ، جوڌو ، سورهيه. ڪئونر.

ڪَوَرُ جمع ڪَوَرَ: ذ. انگ. Cover پوش ، پڙدو ، ڍَڪُ ، پناهه ، بچاءُ. وهاڻي، رضائي يا گاديلي وغيره تي چاڙهيل غِلاف.

ڪُورَ جمع ڪُورُون: ث. سن. ڪُليَه = ڪڙيو. ڪڙيو ، واههُ. واهِڙُ ، شاخَ. هرلي کي پاڻي پهچائڻ لاءِ کوٽيل سنهي ڪسِي ، نالي ل. سٿڻ وغيره جي ٻچي يا ڦَنگهه ، لانگَ ڪ. اسم خاص. تعلقي شاهبندر ۾ هڪ ديهه جو نالو.

ڪُورُ جمع ڪورَ: ذ. صفت. ف. نابين ، انڌو ، حافظ. اسم خاص. تعلقي ٺٽي ۾ هڪ ديهه جو نالو.

ڪورَ جمع ڪوروُن: ث. ڪاٽ. کرڙ ، ڇِلَ. ڪپڙي وغيره جي ڪَپيل ٽُڪري. ساڙو ، جَل ، ڪورا.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

ڪور سان لاڳاپيل لفظ