ڪنڊ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

ڪنڊ

कंडि s. f.: A thorn bush, a number of thorns.

कुंड s. f.: A corner, angle.

S कुंडु s. m.: A hole in the ground generally, such as in prepared by Hindus for sacred purposes.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

ڪنڊ

ڪَنڊُ: اسم خاص. تعلقي گونيءَ ۾ هڪ ديهه جو نالو.

ڪَنڊِ جمع ڪَنڊِ: ث. سن. ڪَنٽَڪَ = ڪَنڊِ < ڪنڊن وارو. ڪنڊيءَ جو ننڍو وَڻُ. ڪنڊيءَ جي وڻن جو گهاٽو جهنگ. ڪنڊن وارو ٿُڙُ. ڪنڊن جي ڇَهِي ، ڊنگهر. قضئي کان پوءِ ڏهين يا ١١ يا ١٥ ڏينهن بعد فوتيءَ جي وارثن جي ادا ڪيل رسم. پلي جو اهو پاسو جنهن ۾ گهڻا ڪَنڊا ڪانڊو پاسو آتشبازيء

ڪِنڊُ جمع ڪِنڊَ: ذ. مِرونءَ جو ٻچو ، سُوئر جو ٻچو ، ٻَٺَرُ.

ڪُنڊَ جمع ڪُنڊُون: ث. سن. ڪوڻَ = ڪُنڊَ. ٻن پاسن يا ٻن ليڪن جي ملڻ واري جاءِ ، ڪُڙڇَ ، ڪُنجَ. اسم خاص. بدين ۽ ٺٽي تعلقن ۾ هڪ ديهه جو نالو.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: