ث. صاف واري ، سڪل واري ت. ڏاٺ ، ڏاڙهه ڪ.

ذ. سن. ڪَرڪَ سِيانتو ، کيکڙو ، خرچنگ ، سَرطانُ. برج سَرطان ، سرطان جو نشان ، چوٿين راس جو نالو. راس منڊل ۾ گرمي جي موسم ۾ سج جي گردش جي حد ظاهر ڪرڻ جو هڪ نشان صفت. غريب ، ڪنگلا ، مسڪين ، نِڌَرُ ، تِهي دَست. پٺيءَ وارو هَڏو ، ڪرنگهو ٿ.

ث. هڪ تمام سنهي شيءِ. ان ڇنڊڻ بعد باقي بچيل سنهو ان ت. ننڍڙيءَ چَڙِي سنهڙي لار سان ٻڪرين جي ننڊن ڦرن کي ٻڌن.

ذ. سن. ڪَرڻِڪا = ڪِلڪ ف. ڪلڪ = قلم < تِيرُ سَرُ ، ٻاڻ ، تيرُ ، ٽينگرُ ، پيڪانُ ، گَزُ ، پيلو ، ڪانُ ، لوري ، سيلو. ”لڳيس ڪامَ ڪِرڪُ، لوهان تِکي لطيف چئي“.

ث. سن. ڪُنڪ ٿري زالن جي ڪن جي ڳهه جو هڪ قسم ، نَسبي. پنڙو ، ٻُند ، جهومڪ ، جهالر ، منهن واري پاسي ڪَن جي ننڍڙي بُونڊ. پشم جو هڪ قسم. بيمار جو آواز ، چِنگهه ، چنگهڪارَ ، ڪُڻڪَ. ڪُڪڙ جو آري وقت آواز ل. کُڙڪ ، خبر ، ٺَڪاءُ ڪ آواز ، هڪَل.