کلڻ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

کلڻ

खलणु v. a.: To skin, flay.

खिलणि s. f.: A species of jawari the heads of which open and fall back.

खिलणु v. n.: To laugh.

खुलणु v. n.: To open.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

کلڻ

کُلَڻُ: مصدر. جانور جي جسم تان کل لاهڻ، چمڙو لاهڻ ، ڇوڙو لاهڻ . مارڻ ، سٽڻ ، ڪٽڻ.

کِلَڻِ: ث . اسم خاص. جوار جو هڪ قسم.

کِلَڻُ: مصدر. سن . کَڪکَ= کِلَڻُ. ٽهڪ ڏيڻ ، خِوشي ڪرڻ ، مرڪڻ ، مشڪڻ ، خوش ٿيڻ ، سرهو ٿيڻ ، راضي ٿيڻ ، نهال ٿيڻ ، ٽوڪ ڪرڻ ، خندو ڪرڻ ، چٿر ڪرڻ ، ٽوڪبازي ڪرڻ.

کُلَڻُ: مصدر . ف . ڪُشاده پٽجڻ ، کلي پوڻ ، ٽڙڻ ، مکڙي جو گل ٿيڻ . پڌرو ٿيڻ ، ظاهر ٿيڻ ، اُپٽجڻ. وڌڻ ، ويجهڻ . ڳنڍ ڇڙڻ ، رسي جو اُپٽجڻ. ويڙهيل شيءِ جو پڌرو ٿيڻ ، روشن ٿيڻ ، معلوم ٿيڻ ، پڌري پٽ ٿيڻ ، نظاري اَچڻ. ويڪرو ٿيڻ ، ڪشادو ٿيڻ ، ڦلهڙو ٿيڻ ، ڇڙواڳ ٿيڻ ، آز

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: