ذ . صفت. ڀاري ، بَمُ ، ٿلهو آواز . اسم. واڄي ۾ ٿلهي آواز واري تار.

کَرڙَ ، رهڙ ، رهنڊ ، نهنڊ. ڪ.

ذ . سن. کَرَهه . ف. خَرُ= گڏهه خر ، گڏهه . گڏهه کي هڪلڻ جو آواز. گجگوڙ. کارڪن جو هڪ قسم. صفت. احمق ، بيوقوف ، چَرٻٽ ، نادان ، نؤدُ، ڀَڪُو ، موڳو مَٽَر ، اڻاسِو ، اڏايو ، جاهِل ، مُوڙهل، ڪُند ، جَڙ ، ڇسو. حرڪتي ، لچو ، ائنٿرو ، مستيخور ، کريل ، کاريندڙ

ڪ ث . جبل ۾ ننڍڙي واهي ، کانٽي کان به ننڍي ڍوري. هيٺانهين زمين. چونڊ ، چونڊو ، لڻيل ٻنيءَ مان چونڊيل ڪڻا.

ذ. سٺو لڇڻ ، چڱو افعال ، نيڪ خصلت ، فضيلت ، شعور ، ادب اندازو ، سٺو ارڪان. ڍنگ ، نمونو. تماشو ، رونشو. بهانو ، اٽڪل ، ڪوڙو بهانو ، لاباري ۾ سٿريون يا ڪانا کڻڻ کانپوءِ چونڊيل سنگ. ان جي ٻار ، کيڙي. لاباري ڪندي جيڪي پوک جا اَنَ سوڌا تيلا رهجي وڃن.

ذ . سن . ڪشُر ههَ= کُرُ چوپائي جو پير ، وهٽ جو پير ، سُنب ، کُرانڊي ، وهٽ جي پير جو نُنهن ، کرسلي. وهٽ جي پير جو نشان. کوٽڻ جو ڪم ، کوٽهڙو ، کوٽاڙو. راند جو هڪ قسم. رانديڪي جو هڪ قسم. ڀُنگُ. اسم خاص.

ڌاريون ، کريل. ”ورسين وجهيو ڪاڻ، کرسين کلون پائين“ شاهه. ڏهر.

ذ . وڏو چڙو . وڏن جانور لاءِ.

ڄاڻ ، سُڌ ، کُڙڪَ.