ڦرڻ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

ڦرڻ

फुरणु v. a.: To plunder, rob, pillage. S To spring up in or strike the mind an idea etc.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

ڦرڻ

ڦَرڻُ: مصدر. سن. ڦَل ڦَرُ ڪڻ ،ڦلڻ. ڪنهن اَن يا گل وغيره جو اُڀرڻ ، اوڀڙ ٿيڻ. ڪنهن نر جانور جو ماديءَ سان لڳ ڪَرَڻ. سن. سڦرَڻَمَ = ڦرڪڻ اک جو ڦرڪڻ ، اک جو هيٺ مٿي ٿيڻ.

ڦِرڻُ: مصدر. سن. ڀرَمَ = ڦرڻ. ڦيرا کائڻ ، چڪر کائڻ ، گهمرا کائڻ ، گردش ڪرڻ ، گهمڻ. چوڌاري ڦرڻ. ڦيرو کائڻ ، ڦيري پائڻ. واپس ٿيڻ ، موٽڻ ، پوئتي ورڻ ، وري اچڻ. چڪر ڏيڻ. گشت ڪرڻ. چهل قدمي ڪرڻ ، ٽهلڻ ، گهمڻ. ڦيري کائڻ انجام کان ڦرڻ. نَهه مُقُر ٿيڻ ، نه مڃڻ انڪار

ڦِرَڻُ: گِهرڻُ مٽجڻ ، بدلجڻ ، تبديل ٿيڻ. هيڏانهن هوڏانهن اچڻ وڃڻ ، ڦيريون پائڻ ، گهمريون کائڻ ، چڪر هڻڻ.

ڦُرَڻُ: مصدر. زبردستي سان مال کسڻ ، ڦر ڪرڻ ، لٽ ڪرڻ ، لٽڻ. ڦرمار ڪرڻ ، ڦري ماري ڪرڻ. پورو عيوضو نه ڏيڻ. ڦرڪڻ. اک جو ڪ. ڏڪڻ چُرڻ ڪ.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

انگريزي-سنڌي ڊڪشنريءَ مان:

ڦرڻ

Get about, to

سرائڪي سنڌي لغت مان:

ڦرڻ

سرائڪي : پھرڻ سرائڪي ۽ سنڌي: پَھرڻ/ڦَرڻ بااثر ٿيڻ، سگهارو ٿيڻ، طاقتور ٿيڻ

سرائڪي : پھرڻ سرائڪي ۽ سنڌي: پِھرڻ/ڦِرڻ مُڙڻ، ڦيرو کائڻ، پاسو مٽائڻ *سفر ڪرڻ، هيڏانهن هوڏانهن گهمڻ، سير ڪرڻ *منحرف ٿيڻ، انڪاري ٿيڻ(پھردا, پھریا, پھرسی) *[فعل بالواسطه: پھرواوڻ]

ڦرڻ سان لاڳاپيل لفظ

.

ڦرڻ بابت وڌيڪ اصطلاح

انڪار ڪرڻ- ڦري وڃڻ- ڳالهه کان ڦرڻ