ڍنگ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

ڍنگ

ढंगु s. m.: A rope for tying a cow by the foot when milking it. Manner, method, skill, contrivance, expedients, manners, behavior.

ढुंगु s. m.: A couple, brace.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

ڍنگ

ڍَنگُ جمع ڍَنگَ: ذ. [سن. دَنڀَ. دَنڀ = ڏيکاءَ ڏِيَڻُ] نمونو ، طرز ، ڍَٻُ ، پَارُ ، طرح ، ڀَتِ ، ڏانءُ ، طريقو ، وَجههُ ، وِتيرو ، دَستورُ ، پَرِ ، ڍارَ ، ريت ، قِسم ، پرڪارَ ، ڊؤلُ. چلت ، چَال ، ورتاءُ ، وضع قطع ، هلت ، رَوَش ، رويو. لڇڻُ ، لَلُ ، کِرُ ، عادت ، افعال ، ڇي

ڍِنگُ جمع ڍِنگَ (ل): ذ. صفت. بهادر ، جوانُ ، سورهيه ، پهلوان ، شيردِل.

ڍُنگُ جمع ڍُنگَ: ذ. ٻه شيون ، ٻه ننگ ، ٻه داڻا ، جوڙو ، جُٽ ، جوڙِي ، ٻِٽُ. سَلَهڙُ جانورن جو. گهوٽ ڪنوار ، ونو وَنِي. دَم پَٽِي . پَٽو ، بَندَ ، ڪشو ، ڪمربند.

ڍنگُ جمع ڍنگَ: ذ. مينهن يا ڍڳيءَ کي کير ڏهڻ وقت پوين ٻن ٽنگن ۾ ٻڌلَ رسو ، وَنگُ ، نُوڃڻ.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان:

ڍنگ

سرائڪي : ڈ ھنگ سرائڪي ۽ سنڌي: ڈَ ھنگ/ڍَنگ ]مذ[ وَنگ * کير ڏُهڻ وقت مينهن يا ڳئونءَ وغيره جي پوئين پيرن کي ٻڌڻ لاءِ استعمال ٿيندڙ رَسو * شادي * ڍَنگ، اندازن، نمونو، طَرِيقو