ڌن

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

ڌن

S धनु s. m.: Property, riches, wealth. The sign Sagittarius. Adj. Fortune of good fame. Inter. Well-done.

धुनि s. f.: Contemplation, thought, diligence, ardor, assiduity, zeal. Sound generally used in speaking of singing, a sweet voice.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

ڌن

ڌنُ جمع ڌنَ: ذ. [سن. ڌَن] چوپايو مال ڍڳيون، مينهيون وغيره. ڌَڻُ. نصيب ، بخت ، ڀاڳ. ملڪيت ، ناڻو ، دولت ، مال ، متاع ، مايا ، خزانو ، دنيا ، زر ، اِملاڪ ، ٽڪو ، ٽُڪر ، مُوڙي ، پونجي ، آجڪو ، اَجهانگ ، الهو تَلَهو. هن وقت ”ڌن“ معنيٰ دولت، پر اصل معنيٰ هئي ”ڌڻ وارو يا

ڌُنِ جمع ڌُنُون: ث. [سن. ڌَوَنِ = آواز] هوا ، واءُ ، پَوَنِ ، باد. آواز. راڳ جو آواز ، سُرُ ، ڳائڻ جو هڪ خاص اصول. ڳائڻ جو نمونو. مکيه سُرُ [سن. ڌونمَ] ڳوڙهو ويچار ، غورُ ، غلطاني ، اونهون خيال ، گَهري سوچ. ڪنهن هڪڙي ئي ڳالهه جو خاص خيال ، هڪ طرفو رجحانُ ، لاڙو ، ڌيان ، خ

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: