ڀڳت

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

ڀڳت

S भग॒ति s. f.: Worship, adoration.

S भग॒तु s. m.: A worshiper, a devout or pious person. A kind of religious devotee.

S भुगि॒ति s. f.: Food sent daily from the house of any one to a fakir. Food, victuals.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

ڀڳت

ڀَڳَتَ: اسم خاص. هندن جي هڪ ذات جو نالو اڪثر نوابشاهه ۽ لاڙڪاڻي ۾.

ڀَڳَتِ: ث. [سن. ڀَج = پوڄڻ < ڀَڪتِ] ڀڳتي. عبادت. راڳ ۽ ناچ جي هڪ خاص مجلس جنهن ۾ ڀڳت ڳائين ۽ نچن.

ڀَڳَتُ جمع ڀَڳَتَ: ذ. صفت. [سن. ڀَج = پُوڄڻ < ڀَڪتِ] ڀَڳتي ڪندڙ ، پوڄاري ، شيوڪ. عام خلق اڳيان بندگيءَ جا ڳيت ڳائيندڙ ، ڌرم ڀڄن ڳائيندڙ. درويش ، فقيرتن. سادي سڀاءُ وارو. اصطلاحا مورک ، اٻوجهه. ث ڀَڳتَڻِ، ڀَڳتياڻي.

ڀُڳتِ: ث. کاڌو. اهو کاڌو جو هر روز دان طور ٽڪاڻي يا مڙهيءَ ڏي موڪليو وڃي. پِنَ جو ٽُڪر. [فعل ’ڀوڳڻ‘ مان اسم] اهو ڪي جو ڀوڳجي.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت مان:

ڀڳت

(Bhagat)

ڀڳت سنڌي نرت ناٽڪ جو ابتدائي روپ آھي. ڀڳت، ڀڳتي اڪثر مرد ھوندا ھئا، جيڪي عورتن جو ويس ڍڪي، پيرن ۾ گھنگھرو ٻڌي، محفلن ۾ ”ڀڳت“ وجھي حاضرين کي خوش ڪندا ھئا. ڀڳت وجھندڙ کي ’ڀڳت‘ چيو ويندو ھو. پنھنجي ڀڳت وجھڻ کان اڳ ڀڳت ”سر ڪلياڻ“ مان ھڪ پرارٿنا پڙهندا ھئا. جھڙي نموني قديم يونان ۾ ’ٽريجدي‘ کان اڳ ڪورس ۾ دعا پڙھي ويندي ھئي ۽ ڌڻيءَ جي واکاڻ ڪندا ھئا. اھڙيءَ ريت ناچ بھ ڀڳت جو روح ھوندو ھو. سنڌ ۾ پراڻي زماني کان ميلن ملاکڙن ۾ لوڪ ناٽڪ (Folk Theatre) ٿيندا هئا. ڀڳت کي ناٽڪ جي شروعاتي صورت چئي سگھجي ٿو. ڪڏھن ڪڏھن ڀڳت ۾ ڪا ڪھاڻي، ڪو منظر، سوال، جواب تي ٻڌل قصي جي صورت ۾ پيش ڪئي ويندي ھئي. اھڙي نموني ڀڳت ڪندڙ فنڪار ۽ اداڪار، اداڪاري ڪندو ۽ نچندو بھ ھو. ڀڳت وجھندڙ اداڪارن جو انگ ھميشھ ٻھ يا ٽي ھوندو ھو. اھي ڀڳت سٺا ڳائڻا بھ ھوندا ھئا. ڪنور ڀڳت، نارو ڀڳت، موٽيو ڀڳت، موهن ڀڳت سنڌ جا مشهور ڀڳت ٿي گذريا آهن. سيد سليمان شاهه به هن قسم جو ڳائڻو هو.

ڀڳت سان لاڳاپيل لفظ

.

ڀڳت بابت وڌيڪ اصطلاح

تجارت، ڪارخانيدارن جي انجمن- ڪارخانيدارن جي ملي ڀڳت

ماڻهو جو نالو (هندن جو) موهن ڀڳت