ڀڃڻ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

ڀڃڻ

भञणु v. a.: imper. भञु ڀڃُ past part. भगो॒ ڀڳو. To break, split, crack, to infringe, to frustrate. To turn down as a corner of a book.

S भुज॒णु v. n.: past part. भुगो॒ ڀُڳو To fry, be fried, be parched as a grain on fire.

S भुञणु v. a.: imper. भुञु ڀُڃُ Past part. भुगो ڀُگو. To fry, parch.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

ڀڃڻ

ڀَڃَڻُ: مصدر. [سن. ڀَنج > ڀَنجَن] ٽوڙَڻ ، ٽُڪر ڪرڻ. سَلڻ ڳجهارت. حَل ڪرڻ حساب. مَٽڻ ، کُليو ڪرڻ نوٽ، رپيو. ناس ڪرڻ. رد ڪرڻ قاعدو، نيم. ورائڻ ڪتاب جو ورق. هڻڻ اک. ضرب ڪرڻ انگ. وَٽڻ نوڙي. رسي جون تندون پاڻ ۾ ملائي وڪڙ ڏيئي مضبوط ڪرڻ. ڪَچي سُٽ جون تن

ڀُڃَڻُ: مصدر. [سن. ڀرِج = ڀُڃڻ] رڌڻ گيهه ۾ گوشت، مڇي يا ڀاڄيءَ کي گيهه ۽ مصالحي ۾ ترڻ ، ڀُڳو ڪرڻ. داڳ پچائڻ. واريءَ ۾ پچائڻ چڻا، مڪئي وغيره ٽِڙڪائڻ ڦُلا. ڀُڳو ، ڀُڄندو ، ڀُڳل.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

ڀڃڻ سان لاڳاپيل لفظ

.

ڀڃڻ بابت وڌيڪ اصطلاح