ڀت

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

ڀت

भति s. f.: Ways, manner, habit.

भतु s. m.: Boiled rice. Rice, wheat, jawari etc. boiled with water to form gruel, water gruel.

भिति s. f.: A wall.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

ڀت

ڀَتِ: ث. [سن. ڀَڪتِ] ريت ، طرح. پَر ، هَلت ، روش ١ ”ڀينر ڀليءَ ڀَت، لڳم ٻاڻ ٻروچ جو“؛ ٢ ”ٻاروچو ٻِيءَ ڀَت، جيڪس ڏٺو جيڏيين“ شاهه.

ڀَتُ جمع ڀَتَ: ذ. [پرا. ڀَت؛ سن. ڀَڪتَ = رڌل] اوٻاريل يا رڌل چانور. ڪاڄ ۾ آيل مهمانن لاءِ ماني. شاديءَ، ڪچهريءَ يا ونگار جو کاڌو ”ڀَتُ فقيرن کاڌو، اسين سَمَهه وارا“ چوڻي. ڀت برادر.

ڀِتِ جمع ڀِتِيُون: ث. [سن. ڀِتِ] ديوار. عالم پناهه ، شهر پناهه. بچاءٌ ، پناهه ، ڪنڌي. ٽيڪ ، آڌار ، تڪيو ، سهارو ”ٻيو ڀروسو نه ڀِت، اکيون اوهان جي آسري“ شاهه.

ڀِتِ (ڪ): اسم خاص. هڪ جبل جو نالو.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

مفصل سنڌي لغت مان؛

ڀت

اعرابن سان:ڀَتِ: ]ا - مث[ ريت، طرح

* پر، هلت، روش

’ڀينر ڀَليءَ ڀت، لڳم ٻاڻ ٻروچ جو‘ (شاهه/ حسيني)

-’ٻاروچو ٻـِيءَ ڀت، جيڪس ڏٺو جيڏيين‘ (شاهه)

اعرابن سان:ڀِتِ: ]ا - خاص[ سنڌ ۾ هڪ جبل جو نالو

* ]س/ڪوهه[

مخففن جي سمجھاڻي

اسم تصغير (ا – تصغير)، اسم حاليه (ا – حاليه)، اسم خاص (ا – خاص)، اسم عام (ا – عام)، اسم فاعل (ا- فاعل)، اسم مصدر (ا – مص)، اسم مفعول (ا – مفعول)، حالت جري (ح – ج)، حالت فاعلي (ح – ف)، حالت مفعولي (ح – م)، حرف جر (ح – جر)، حرف جملو (ح – جملو)، حرف ندا (ح – ندا)، صفت (صفت)، فعل (فعل)، فعل لازمي (فعل لازمي)، فعل متعدي (فعل متعدي)، فعل متعدي بالواسطه (فعل متعدي بالواسطه)، فعل مجهول (فعل مجهول)، مذڪر (مذ)، مؤنث (مث)، واحد (و)، جمع (ج). -’مفصل سنڌي لغت‘ ۾ مختلف ٻولين ۽ لهجن جون نشانيون هيٺينءَ ريت ظاهر ڪيون ويون آهن. اترادي لهجو (ات)، اپڀرنس (اپ)، انگريزي (انگ)، براهوي/بروهڪي (بر)، بلوچي (ب)، ترڪي (تر)، ٿري (ٿ)، پراڪرت (پرا)، پشتو (پش)، پنجابي (پنج)، جتڪي لهجو (جت)، جپاني (جپ)، چيني (چ)، روسي/رشين (رش)، سرائيڪي (سرا)، سنڌي (س)، سنسڪرت (سن)، عربي (ع)، فارسي (ف)، قديم سنڌي (ق - س)، ڪڇي (ڪ)، ڪوهستاني لهجو (ڪوهه)، گجراتي (گ)، لاڙي (س.ل)، لاسي (لس)، مارواڙي (ما)، هندڪو (هه)، هندي (هند)، يوناني (يو)

سرائڪي سنڌي لغت مان: