سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:
थोकु s. m.
An article, thing, an ornament for the person.
Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.
ٿوڪُ جمع ٿوڪَ
ذ. [سن. ستوڪ] شيءِ ، وٿ ، وستو ، چيز ، ٽول ، ڪم جي شيءِ. عمدي شيءِ ، تحفو ، مَڏي ، ميراث. روڪڙ. ملڪيت. سون يا چانديءَ جو دُهرو ، ڳهڻو ، ڳههُ ، زيورُ.
(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي
(Thok)
’ٿوڪ‘ لفظي طرح شين کي چئبو آهي. پر سنڌي لوڪ ادب ۾ ٿوڪ اهڙي منظوم صنف آهي، جنهن ۾ ڪن به چئن شين لاءِ سڌي يا اڻ سڌي طرح سٺائي بيان ٿيل هوندي آهي. ان جي آخر ۾ وراڻيءَ طور ”ٽڪا مڙئي روڪ چڱا“ وغيره استعمال ڪيو ويندو آهي. مثال طور: اول ۾ الله ڀلو، پير کان ويساهه ڀلو اهي چارئي ٿوڪ چڱا، ٽڪا مڙئي روڪ چڱا.
ٿوڪ سان لاڳاپيل لفظ
.
ٿوڪ بابت وڌيڪ اصطلاح
.
ٿوڪ لفظ جو عام استعمال