پٽ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

پٽ

S पटि s. f.: A boat’s plank used to reach to the shore for stepping in and out on.

पटु s. m.: The bare ground, and open bare plain, the floor. S Silk.

पिट s. f.: Cursing.

S पुटु s. m.: A son.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

پٽ

پَٽَ: ت. پَٽڻ جي حالت. کوههَ ، کُونڌَ ، کولڻ جي حالت ”پوُر پَٽ“ ، لُپرِي ت.

پَٽِ: ث. ٻيڙيءَ جو هڪ عضوو. ٻيڙيءَ جي توازن قائم رکڻ لاءِ ڪم ايندڙ تختو. جنهن پاسي ٻيڙي ليٽ ڪري، ان جي ٻئي پاسي ٻيڙيءَ جي ڪنار تي اُڀو تختو رکي ماڻهو مٿان وهندو ته ٻيڙي سِڌي ٿئي. نار جو هڪ عضوو وڏي چَڪر جي مٿان ڀرڄل ۾ ساڍا ڇَهه هٿ ڊگهو ۽ هڪ هٿ ويڪرو لڳل ٿاپ

پَٽُ: ذ. [سن. پرا. پَٽّ] ريشم. ريشمي ڪپڙو.

پَٽُ جمع پَٽَ: ذ. [سن. پَٽڪَهه] زمين. ميدان پوٺو ، پڊ. سڃ. بيابان. مُلڪ. ٿر جي ڏاڍي زمين وارو حصو. جنهن کي پارڪر به چئبو آهي. [سن. پَتر] ڪنهن به ڌاتوءَ جي سنهي ۽ چپتري پَٽِي. سيفٽيءَ جو ڦَرُ بليڊ. دريائي ناريل جي کَلَ جو اڌ جو اڪثر فقير پِنَڻ لاءِ کڻن ڪستو. ”پائ

پِٽَ جمع پِٽُون: ث. پِٽڻ جي حالت ، روڄ ، ماتم ، پِٽڪو ، بد دعا ، سَراپ ، پِٽڻو ، پاراتو. اولانڀو. هَچا ، مار ، مصيبت. پٽ جو اثر ، ڪاني.

پُٽُ جمع پُٽَ: ذ. [سن. پُتر] پُٽاڻو ٻار ، نرينو اولاد ، پِسَر ، ڇوڪرو.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

انگريزي-سنڌي ڊڪشنريءَ مان: