پـٽ

مفصل سنڌي لغت مان؛

پـٽ

اعرابن سان:پَـٽَ: [ا - مث] پَٽڻ جي حالت، کوهَه، کونڌَ

* پَٽڻ جي حالت، ڇِڪَ، ڇِنَ، ڦِرَ (جيئن گل پٽڻ)

* کولڻ جي حالت ’پور پٽ‘ لپر ِي

* جسم ۾ بيچيني (خارش يا ڪنهن سور سبب)

* [س/ات]

اعرابن سان:پَـٽِ: [ا - مث] ٻيڙيءَ جو هڪ عضوو، ٻيڙيءَ جي توازن قائم رکڻ لاءِ ڪم ايندڙ تختو (جنهن پاسي ٻيڙي ليٽ ڪري، اُنَ جي ٻئي پاسي ٻيڙيءَ جي ڪنار تي اُڀو تختو رکي ماڻهو مٿان وهندو ته ٻيڙي سِڌي ٿئي)

* نارِ جو هڪ عضوو (وڏي چڪر جي مٿان ڀرڄل ۾ ساڍا ڇهه هٿ ڊگهو ۽ هڪ هٿ ويڪرو (لڳل ٿاپو)، ڳاڌي

* گاهَه جو هڪ قسم (پاڻيءَ ۾ ٿئي، بصر جي پنن جهڙو ڊگهو، پاڻيءَ تي ترندڙ، اڪثر مڇي کائيس)

اعرابن سان:پَـٽِ: [ظرف] ترت، فوراً، جلدي (هي لفظ عام طور تي ٻٽي لفظ طور ڪم اچي، جيئن ’جهٽ پَٽِ‘، ’چَٽِ مڱڻي، پَٽِ بياهه‘ وغيره)

اعرابن سان:پَـٽُ: [ا - مذ] ريشم، ريشمي ڪپڙو

’عمر جو آئون، پٽ ڪيئن پهريان سومرا‘ (شاهه/ مارئي)

-’پرِين سارو پَٽُ، ڇُهي ڇُهان ڪيترو‘ (شيخ اياز)

مخففن جي سمجھاڻي

اسم تصغير (ا – تصغير)، اسم حاليه (ا – حاليه)، اسم خاص (ا – خاص)، اسم عام (ا – عام)، اسم فاعل (ا- فاعل)، اسم مصدر (ا – مص)، اسم مفعول (ا – مفعول)، حالت جري (ح – ج)، حالت فاعلي (ح – ف)، حالت مفعولي (ح – م)، حرف جر (ح – جر)، حرف جملو (ح – جملو)، حرف ندا (ح – ندا)، صفت (صفت)، فعل (فعل)، فعل لازمي (فعل لازمي)، فعل متعدي (فعل متعدي)، فعل متعدي بالواسطه (فعل متعدي بالواسطه)، فعل مجهول (فعل مجهول)، مذڪر (مذ)، مؤنث (مث)، واحد (و)، جمع (ج). -’مفصل سنڌي لغت‘ ۾ مختلف ٻولين ۽ لهجن جون نشانيون هيٺينءَ ريت ظاهر ڪيون ويون آهن. اترادي لهجو (ات)، اپڀرنس (اپ)، انگريزي (انگ)، براهوي/بروهڪي (بر)، بلوچي (ب)، ترڪي (تر)، ٿري (ٿ)، پراڪرت (پرا)، پشتو (پش)، پنجابي (پنج)، جتڪي لهجو (جت)، جپاني (جپ)، چيني (چ)، روسي/رشين (رش)، سرائيڪي (سرا)، سنڌي (س)، سنسڪرت (سن)، عربي (ع)، فارسي (ف)، قديم سنڌي (ق - س)، ڪڇي (ڪ)، ڪوهستاني لهجو (ڪوهه)، گجراتي (گ)، لاڙي (س.ل)، لاسي (لس)، مارواڙي (ما)، هندڪو (هه)، هندي (هند)، يوناني (يو)

پـٽ سان لاڳاپيل لفظ