وير

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

وير

वीरि s. f.: The flood or rise of the tide, full tide.

S वीरु s. f.: A hero, champion, warrior, a demon.

वेरी s. m.: An enemy, for or वेरि وير. Time, turn.

वेरु s. m.: Enmity, hatred.

वेरु adj.: Vindictive, revengeful.

वेर s. m.: Time, delay.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

وير

وَيرُ جمع وَيرَ

ذ . مزو، لطف، چَهر، حَظُ.

ويرَ جمع ويرُون

ث . وقت ، ويل، ٽاڻو، مهل، موقعو، ڪجهه وقت، پَلُ، ساعت، کِن، دم، گهڙي. فُرصت، واندڪائي، وارکائي. (ڪ). چاڻو، ڳڦو (مکڻ جو).

وِيرَ جمع وِيرُون

ث . سج يا چنڊ جي ڪشش سبب سمنڊ جي پاڻيءَ جو چاڙهو، وڏي لهرَ.

ويرُ جمع ويرَ

ذ . دشمني، بغض، ساڙو، ساڙُ، حسد، ڪينو، وَنجوڳ، عداوت، ناسازي، نااتفاقي، وروڌ. بدلو، عيوض.

وِيرُ جمع وِيرَ

ذ . صفت. بهادر، پهلوان، جوڌو، جوان، سُورمو، سگهارو، ٻلواڻ، ڪونڌر، طاقتور، مضبوط، جانٺو، سور وير، سورهيه، ڀلو، ڀلارو، سياڻو، عاقل، داناءُ. ڀاءُ، برادر، ابي امان ڄائو. جِنُ، ڀوت، ديو، راڪاس.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: