فرانسي ٻوليءَ جي هن اصطلاح مان مراد ڪن شرطن (خاص طور سياسي) تي ٿيندڙ باضابطا عمل آهي .هي هڪ اهڙو سرشتو آهي، جنهن ۾ ٻن ڌرين وچ ۾ ڪجهه قاعدن، قانونن، اميدن ۽ تصورن تحت لاڳاپا قائم ڪيا ويندا آهن. هي عمل خوشگوار تعلقات جوڙڻ ۽ ڏي - وٺ جي عمل کي چڱيءَ ريت هلائڻ لاءِ ضروري هوندو آهي . بين الاقوامي سطح تي ٿيندڙ سياست يا اهڙي سفارت ڪاري ، جنهن ۾ تمام گهڻا ملڪ شامل هجن ۽ ان دوران بين الاقوامي قانون تي عمل به ٿئي ، ته اهو ’ريجيم‘ جي دائري اندر اچي ٿو. سياسي علمن جا ماهر ”ڪوهن“ ۽ ’جوزف نائي‘ ”ريجيم“ جي عمل کي هڪ ٻئي تي ڀاڙڻ واري رويي سان ڏسن ٿا. سندن طرفان 1977ع واري ڏنل نظرئي مطابق، ”باهمي تعلقات“ ۽ ”اقتدار ۾ تبديليون“ ، هن عمل جا اهم نڪتا آهن. ان سلسلي ۾ ڪابه تنظيم جوڙي ان جي رڪنيت وڌائڻ ۽ ٻيا اهم معاملا طئه ڪرڻ ”ريجيم“ جو بنيادي نڪتو آهي. ڇاڪاڻ ته اڪثر ملڪ پنهنجا مقصد حاصل ڪرڻ لاءِ شامل ٿيندا آهن. ڪنهن به ”ريجيم“ ۾ پاليسيءَ جو متحرڪ هجڻ ضروري هوندو آهي . جيڪڏهن بدلجندڙ دؤر ۽ حالتن مطابق پاليسين ۽ فيصلن ۾ مسلسل ردوبدل نه ٿي ڪئي وئي ته ”ريجيم“ گهڻي عرصي تائين قائم نه ٿي رهي. ان جو دائرو جيترو وسيع هوندو اوترو ئي پاليسين کي بهتر کان بهتر ۽ سڀني لاءِ سڦلائتو ڪرڻ پوندو. انهيءَ حاصلات جي ڏس ۾ هيٺيان ٽي پهلو سامهون رکيا ويندا آهن: 1. ڪنهن به ”ريجيم“ سان لاڳاپيل انتظامي معاملا ڪيئن ڏسجن 2. ادارتي جوڙ جڪ کي ڪيئن اثرائتو بنائجي. 3. گهربل مثبت نتيجا حاصل ڪرڻ تائين ”رجيم“ جو قيام ڪيئن ممڪن بڻائجي؟ پر ساڳئي وقت اهو ڏسڻ به تمام ضروري آهي، ته اهي ٽئي پهلو ۽ ميمبرن وچ ۾ سهڪار، ڪهڙي مقصد لاءِ استعمال ڪيو وڃي ٿو. جيڪڏهن اهو سهڪار انتشار پکيڙڻ لاءِ آهي ته پوءِ انهيءَ ”ريجيم“ جا نتيجا نهايت برا نڪرندا. سماجي سائنسدان اسٽرينج (Strange) ٻين مُلڪن مٿان تسلط قائم ڪرڻ واري لحاظ کان واسطيداريون قائم ڪرڻ تي ڪافي تنقيد ڪئي آهي، ڇاڪاڻ ته قائم ٿيل اهڙن سڀني واسطن جا مقصد رڳو بهتريءَ طرف ناهن هوندا. مثال طور اقتدارجي حاصلات ذريعي مختلف قسم جون پابنديون مڙهڻ ۽ سفارتي لاڳاپا مرضيءَ سان قائم ڪرڻ . ان کان سواءِ عالمي سياست ۾ هي اصطلاح ڪنهن به اهڙي حڪومتي سرشتي کي به چيو ويندو آهي ، جيڪو ڪن قاعدن ۽ ضابطن موجب ملڪي ڪاروهنوار هلائيندي سماج سان واسطيدار رهندو آهي. عام طور سياست ۾ هن اصطلاح کي ناڪاري ۽ آمريتي حڪومتي راڄ جي حوالي سان سمجهيو ويندو آهي