وسڻ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

وسڻ

S वसणु v. n.: Past वटो وٽو, वुटो وُٽو or वस्यो وسيو to rain, fall from heaven. To fall from heaven. To flourish, be well cultivated, prosperous. v. a. To put the grain forward for measuring at the buttaee.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

وسڻ

وَسَڻُ

مصدر. (سن. وَرشا= مينهن). مينهن پوڻ، برسات پوڻ، پاڻي پوڻ، وسڻ، ورسڻ. آباد ٿيڻ، سائو ٿيڻ، وڌڻ ويجهڻ، سرسبز ٿيڻ، ڦَرڻ ڦَلڻ، سَرسَبز ٿيڻ. (جهنڊي) ڦرڪڻ، لهرائجڻ . (سن. وس). بٽائي لاءِ ان هڪ جاءِ گڏ ڪرڻ. (اسم خاص). تعلقي نوشهري ۾ هڪ ديهه جو نالو

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: