مٺ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

مٺ

मठु s. m.: Base metal mixed with the precious metals, alloy, dross.

S मुठि s. f.: Handle, hilt, fist, handful, the casting grain in sowing. A fist full.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

مٺ

مَٺِ (ل)

ث . ڌؤنري جي مٿان ڄايل ملائي. (ن، ب).

مَٺُ جمع مَٺَ

ذ . (سن). مڙهي، آشرم، ٽِڪاڻو، مندر. ڪنهن به اُچي ڌاتو (سون، چاندي) ۾ پيل ٽامو وغيره ، کوٽ، ڦيٺُ ملاوتي ڌاتو، جوڙو، ڪَسُ، ميلُ، ڪنچ . ڪُوڙ، جُوٺُ، ڪُپت.

مِٺَ جمع مِٺُون

ث . مِٺاس، مِٺاڻ، مِٺائي، ميٺاڄ، شيريني، رُطب، لذت. (آصفيه). محصول جو هڪ قسم، (ميرن جي دؤر ۾) اُٺن تان ورتل محصول (نو مڙيا سردار ڪوٽڙيءَ کان ڪراچيءَ تائين ۽ ڪوٽڙيءَ کان سيوهڻ تائين ٽي آنا اُٺ تي محصول وٺندا هئا).

مُٺ جمع مُٺُون، مُٺِيُون

ث . (پرا مُٺيئا< مُٺي. سن. مُشٽِڪ< مُشٽِي< مُشٽَ. ف. مُشت= مُٺ) آڱرين پوريل هٿ، ڀِڪوڙيل هٿ ، بند ڪيل هٿ، مُڪَ ، مُشتَ. ٺونشو، گؤنشو. اَن جو ڀريل هڪ هٿ، هڪ هٿ ۾ کنيل اَن جو مقدار، چَنگل، چُرون، لَپَ. مُٺ ۾ ايندڙ گاهه وغيره

مُٺُ جمع مُٺَ

ذ . وڏي مٺ. ڍڳُ.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: