ميڙ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

ميڙ

मेड़ि s. f.: A deputation or body of men visiting any one etc. to prefer a request, obtain pardon for any one etc. a subscription for it.

मेड़ु s. m.: A crowd, multitude, assemblage. Consistency in food. A whirlpool.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

ميڙ

ميڙُ جمع ميڙُيون، ميڙيُون

ث . (سن. مِلَ= مِلَڻُ) جماعت (ماڻهن جي). راڄ سفارت (جا ڪنهن کي عرض ڪرڻ لاءِ يا ڪنهن کي معافي وٺڻ لاءِ گڏ ڪئي وڃي). چڱا مڙس.

ميڙُ جمع ميڙَ

ذ . (سن. مِلَ+ مِلَڻُ) گڏ ٿيل ماڻهو، انبوهه، ڪَٺُ، ڀينڊَ، هُجوم ، خَلقُ، ميڙڪو، مجموعو. گڏجاڻي، وصال. ڀاڄيءَ جو ارتابُ، گهاٽاڻ، لِنوَ، لِبيسُ (کاڌي ۾). (صفت). گڏيل، مليل، ڪٺو ٿيل.

ميڙ

ث . ميڙڻ جي حالت. ميل، ميلاپ. وصال. لڳُ. صفائي، ٻُهاري.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

ميڙ سان لاڳاپيل لفظ