مهري

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

مهري

مِهرِي: woman

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

مهري

P महरी s. f.: Time.

महुरी s. f.: A kind of pulse ervum len or Cicer lens, or Ervum Hirsutum.

मिहिरी s. f.: A woman.

मुहुरी s. f.: A large kind of pestle for pounding grain with to clean it. The mouth or muzzle of a gun barrel. The place where custom duties are taken, or duty itself.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

مهري

مِهري جمع مِهري

ذ . صفت. مهر وارو، ڀلو، مهربان. رحمي، ٻاجهارو، دَيالو. رحمدل، وڙائتو، رحيم. همدرد، غمخوار. (ن.ب).

مَهَري

ذ . (ع. مَهرِيه= مَهره قبيلي جو نپايل اُٺ) اُٺ جو هڪ قسم، سواريءَ جو تيز هلندڙ اُٺ، تمام ڀلو اُٺ. چڙهي جو اُٺ. (اسم خاص). تعلقي جاتي ۾ هڪ ديهه جو نالو.

مِهِري جمع مِهِريُون

ث . (پرا. سن. مهيلا= عورت). زال، عورت ، استري، نار، نارِي.

مُهري جمع مُهرِيُون

ث . (اَنُ ڇڙڻ جو) مُهلڙو، ڏنڍو (بندوق جي) ٻُنڊي. توف جي ناليءَ جو مُنهن. دال جو هڪ قسم، ڳاڙهي رنگ جي دال، مسور. محصول وٺڻ جي جاءِ ، ناڪو. محصول.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

انگريزي-سنڌي ڊڪشنريءَ مان: