مهر

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

مهر

महर s. f.: A gum of the mouth.

A मिहिर s. f.: Kindness, mercy, compassion. The desire or rut in a female camel or mare for the male.

P मुहुर s. f.: A seal. A gold mohur the coin, value about 15 rupees.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

مهر

مَهرَ

اسم خاص. هڪ قبيلي جو نالو.

مهر جمع مَهرُون

ث . ڏندن جي پاڙ وارو گوشت، مرهي. مَهار (وات جي)، واڳ.

مَهَرِ

اسم خاص. تعلقي ڪشمور ۽ تعلقي گهوڙا ٻاريءَ ۾ هڪ ديهه جو نالو.

مَهرُ جمع مهرَ

ذ . زال کي مڙس جي طرفان نڪاح جي عيوض ڏيڻ لاءِ مقرر رقم. ڪابينو.

مِهرُ

ذ . سج .

مهِرَ

ذ . ث . (ف). مهرباني، رحم ، ڪهل ، قِياس، ٻاجهه، مرحمت، بخشش، مغفرت. احسان، ٿورو، وڙ. قرب، محبت، پيارُ. ڏاچي، پيارُ. ڏاچي يا گهوڙيءَ جي نَر سان ملڻ جي خواهش.

مُهَرَ جمع مُهَر وُن

ث . (ف. مُهر) ڇاپ، ٺَپو، مُنڊ، سيل، ڇاپو. مُهر جي ٽڪ واري مُنڊي. سون جو سِڪو، گِٽي، اشرفي.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: