هي هڪ اهڙو نظام آهي، جنهن وسيلي غريب ملڪن کي بين الاقوامي مالياتي فنڊ طرفان رعايتي قرض ۽ ٻيون سهولتون مهيا ڪيون وڃن ٿيون ته جيئن سندن مناسب اوسر ٿي سگهي . جيئن ته پوئتي پيل ملڪن جو اصل مسئلو سندن ادائگين جو بگڙيل توازن آهي، تنهنڪري سندن مالي سهائتا ذريعي انهن ادائگين ۾ توازن پيدا ڪرڻ لاءِ رٿابندي ڪرڻ سميت سندن ادارن ۽ معاشي ڍانچي ۾ بنيادي تبديليون آڻي ، انهن کي سڌاري سنواري سندن ترتيب ڏنل وڏين معاشي رٿائن کي بهتر بڻايو ويندو آهي. ”معاشي رٿابنديءَ جي سهولت“ (SEF) وانگر ESAF ۾ به متاثر ملڪ ۾ سڌارا آڻڻ لاءِ وسيلن کي ٽيڻ تي وڌائي معاشي سڌارن کي ڪامياب بڻائڻ سان گڏوگڏ ادارتي ڪارڪردگي ۽ رٿائن جي اڳڀرائيءَ تي ڪڙي نظر رکي ويندي آهي. انهن ٻنهي سهولتن ۾ پاليسيءَ جي جوڙ جڪ واري خاڪي کي بهتر بڻائي وڌيڪ معاشي مدد لاءِ دنيا ۾ سازگار ماحول جوڙيو ويندو آهي ، SEF (مارچ 1986ع ) ۽ ESAF (ڊسمبر 1987ع ) جا سرشتا هڪٻئي جي بُٺيان وجود ۾ آيا . انهن ٻنهي مالياتي سهولتن ۾ مليل قرض 5 کان 10 سالن جي مدي ۾ ادا ٿيڻ جوڳا آهن. انهن پروگرامن مان دنيا جا 60 کان وڌيڪ مُلڪ فائدو وٺن ٿا ۽ پنهنجن بگڙيل معاشي ڍانچي جي بحاليءَ ۾ ڪافي اڳڀرايون ڪن ٿا.