مدو

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

مدو

مُدو [ع مدت](مدت، عرصو، ميعاد، وقت، وِٿي، ڇٽِي، وڇيٽي): time, period, duration, age interval

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

مدو

मदू s. m.: A saddle-gall on a horse etc.

A मुदो s. m.: Meaning, suit, object. Interval settled for a payment etc., space of time. Disputing.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

مدو

مَدو جمع مَدا

ذ . صفت. (سن. مَندَ= مدو) خراب بڇڙو، بُرو، ڪِنو، لڱُو، مَدو، بَدُ. مَداين سان ڀريل، مَٺَ گهُرو، ڏُڄڻ، ويري، دشمن، بدخواهه. (ث . مَدي جمع مَديُون).

مَدُو جمع مَدُو

ذ . چوپائي جانور جي بدن جو هڪ حصو، گهوڙي، گڏهه ۽ خچر جي اڳئين چونڪ کان ٿورو پٺتي وارو مٿي نڪتل حصو (گردن). (اُٺ جي) ڪنڌ ۽ ٿوهي جي وچ وارو مٿيون پاسو. گهوڙي کي زين جي گَسڻ کان ٿيل ڦرڙي. (گاجرا).

مُدو جمع مُدا

ذ . (ع . مُدة= وقت) عرصو، مدت، ميعاد، وقت. مهل، ٽاڻو، ويرم. مهلت، فرصت، وِٿِي، ڇيٽي، وڇيٽي. انجام وارو وقت، کُڻ. (ع. مُدعا= گهُرَ) گهُر، طلب. مراد، مقصد، مطلب، مدعا. تقاضا. بحث، تڪرار، مناظرو، خرخو، حجت، هوڏ، ضِدُ، گهپي. جهيڙو، جهڳڙو

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

مدو سان لاڳاپيل لفظ

.

مدو بابت وڌيڪ اصطلاح

آزمائشي مدو

آسامي جي خالي رهڻ جو مدو

اجرتي مدو

اساسي مدو- بنيادي مدو

انتظار جو مدو

بازار جو مدو

بلوغت، پورو وقت، پورو مدو

تبديليءَ جو مدو

تربيت جو مدو

جائز مدو