مارڻ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

مارڻ

S मारणु v. a.: To smite, strike, hit, beat. Kill, slay, stop, get over ground in traveling. To reduce to powder by fire metals.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

مارڻ

مارڻُ

مصدر. (سن. مارنَ= مارڻ) مار ڏيڻ، مار ڪڍڻ، ڌڪ هڻڻ، ڪُٽڻ، سَٽڻ، زدوڪوب ڪرڻ، سزا ڏيڻ، سيکت ڏيڻ. ڏکوئڻ، آزارڻ، ستائڻ، خون ڪرڻ، گهات ڪرڻ، قتل ڪرڻ، هلاڪ ڪرڻ. جيتڻ، فتح ڪرڻ. جهلڻ، روڪڻ (بک). وس رکڻ، تابع ڪرڻ (ڪاوڙ). ڪمائڻ، اڌوڙڻ. رڱڻ (چمڙو). پيهي س

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: