1983ع ۾ ناروي جي وزيراعظم گِروهارلم، برنٽلئنڊ جي سرواڻيءَ ۾ گڏيل قومن طرفان ماحوليات بابت هيءَ ڪميشن جوڙي وئي، جنهن 1987ع ۾ پنهنجي رپورٽ پڌري ڪئي. هن ڪميشن جي مقصدن ۾ دُنيا ۾ ”ماحولياتي وسيلن“ جي استعمال ۾ ايندڙ خطرناڪ تيزيءَ جا سبب معلوم ڪرڻ، صنعت گيريءَ جي ڪري دُنيا ۾ ڏينهون ڏينهن وڌندڙ صنعتي گند تي ضابطو آڻڻ، ترقيءَ جي ڊوڙ ۾ اُسرندڙ ملڪن جي حيثيت اُسريل صنعتي مُلڪن کان تمام پوئتي هُجڻ ۽ نتيجي ۾ سندن زندگيءَ جي معيار ۾ مسلسل پستيءَ جا ڪارڻ ڏسڻ کان سواءِ، مستقبل جي انساني نسلن لاءِ بهتر ماحولياتي سرشتو برقرار رکڻ جي سلسلي ۾ جوڳا اُپاءَ وٺڻ هو. 1987ع ۾ هن ڪميشن جي ”اسان جو گڏيل آئيندو“ جي عنوان سان ڏنل رپورٽ ۾ دُنيا جو ڌيان ڇڪائيندي زور ڏنو ويو، ته معاشي ترقيءَ کان سواءِ دُنيا جو ڪاروهنوار دُرست رُخ ۾ نه هلي سگهندو ۽ ان لاءِ اسان کي قدرتي وسيلن جي زيان ۽ ماحول کي گدلو ڪرڻ بنا اڳڀرائي ڪرڻي پوندي. ”دُنيا جي اهڙي ترقي، جنهن ۾ ايندڙ نسلن جي ضرورتن تي سمجهوتو ڪرڻ بنا، اڄوڪي دور کي ڪيئن مستقل ترقيءَ جي راهه تي آڻجي؟“ واري عنوان تحت تيار ڪيل هن رپورٽ کي ”پائيدار ترقيءَ“ (Sustainable Development) جي اصطلاح تحت سُڃاتو وڃي ٿو. هيءَ رپورٽ جنهن کي World Commission on Environment and Development (WCED) يا ’ماحوليات ۽ ترقيءَ جي عالمي ڪميشن‘ جي نالي سان به سڏيو وڃي ٿو ، ان ۾ هيٺين خاص نُڪتن تي زور ڏنو ويو آهي. 1-عالمي مساوات تي زور ڏيندي غريب مُلڪن تائين وسيلن جي پهچ ڪرائڻ ته جيئن اُهي به ترقي ڪري سگهن. 2.هر مُلڪ پنهنجي وسيلن ۽ ذريعن کي وڌائيندي ترقيءَ ۽ ماحولياتي بقا جي اصولن تي عمل ڪري سگهي. 3.ترقيءَ ۽ واڌ لاءِ سماجي تبديليءَ ۽ فني مهارت جو حصول اڻ- ٽر آهي. 4.پائيدار ترقيءَ لاءِ ماحول جي بچاءَ، سماجي مساوات ۽ معاشي ترقيءَ جو حاصل ٿيڻ ضروري آهي ۽ ان ڏس ۾ سن 2000ع ۽ ان کان پوءِ جي دُنيا لاءِ اڳ- ڳڻتيءَ تي ٻڌل پائيدار اُپاءَ وٺڻ جي ضرورت آهي