م

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

م

म: The fifth letter of the Labial consonants.

म: A negative affix answering to un, dis, im, etc. Pado. A prohibitive particle affixed to the imperative of verbs, not.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

م

م

سنڌي الف ب جو ڇائيتاليهون اکر، عربيءَ جو چوويهون، فارسيءَ جو اٺاويهون، سنسڪرت جو پنجويهون اکر (سندس اُچار ٻنهي چپن ملائڻ سان نڪري). ابجد جي حساب موجب سندس عدد چاليهه.”محمّد“ صلي الله عليه وسلم جي نالي جو پهريون اکر.”وڏو ٿي الف کي ، من ميم سين گڏ

م

”اؤم“ جو پهريون اکر (انهيءَ ۾ خدا جا ٽي نالا اچن ٿا (١)ايشور، طاقت وارو (٢) آدتيه= انباسي ، لافاني (٣) پراگِيته= سڀ ڪجه ڄاڻندڙ، عليم ڪل).

مَ

ظرف. انڪار جي معنيٰ ۾ ڪم ايندڙ اکر، نه ، متان. ”مَ ڪر“، ”نه ڪَر“ وغيره (ترڪي). مؤنث جي نشاني”بيگم، خانم، وغيره.

مُ

ضمير متصل. متڪلم جي نشاني. ”سندمُ، اٿم، پُٽمُ وغير هه“.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

سرائڪي سنڌي لغت مان: