لڪڻ

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

لڪڻ

लकुणु s. m.: A walking stick, staff.

लिकणु v. n.: past part. लिको لِڪو or लिक्यो لِڪيو. To be concealed, hid, to hide.

लुकणु v. n.: To hide, conceal.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

لڪڻ

لَڪڻُ

مصدر. چَٽڻ ، لڪي وڃڻ، چٽي وڃڻ، لٻ لٻ ڪري (کاڌو) کائڻ. ڪڪ ٿيڻ، دق ٿيڻ، بيزار ٿيڻ، تنگ ٿيڻ. (لڪيو، لڪيندو، لڪيل).

لَڪَڻُ جمع لڪُڻَ

ذ . (سن. لگُد= ڇڙهو) هٿ ۾ جهلي هلڻ جي ڇڙهِي، لٺ، بانٺو، ڪاٺي، عصا، ڏنڊو، ڌُڪو، چهبُڪ.

لِڪڻُ

مصدر. لِڪي وڃڻ، ڇِپڻُ، گُم ٿي وڃڻ، روپوش ٿيڻ، پوشيدو ٿيڻ، لُڪڻُ، ڳجهو رهڻ. (لِڪيو، لِڪندو، لِڪل).

لُڪڻ

مصدر. لِڪڻ.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

انگريزي-سنڌي ڊڪشنريءَ مان: