لڪ

ميڊيڪل (طب) جي ڊڪشنريءَ مان :

لڪ

لَڪ (ڪمر،مياڻُ، چيلهه): waist, loins

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

لڪ

लकु s. m.: A pass between hills or through a mountain, waist, loins.

लिक s. f.: Name of a small bird.

लुक s. f.: A hot wind, simoom.

हिक s. f.: Thirst, longing after, desire for, yearning after. Anonymity.

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

لڪ

ٿَلَڪُ (ٿ): ذ. رت جو ڄميل دِڳُ.

لَڪ جمع لَڪَ

ذ . جبل يا ڀِٽَ يا ٽڪرين جي وچان ويندڙ لنگهه، جبل جو رستو يا اڻانگو لنگهه. ڀٽ ، واٽ ، لانگهو. bيٺ، ڪَمر، مِياڻُ، چيلهه. ”ڳل سرخ سڄڻ، سيد سرسِ سِسِي، لڪ ليٽ پسي نه لهن“ (محمد).

لَڪ

ٻيڙيءَ جي اڏي کان پاڇيل وارو پاسو. بيماريءَ جو هڪ قسم، طاعون مرض. مهامري (پليگ) ڏکيو وقت ، تڪليف، خيال. سندرو، همت.

لِڪَ جمع لِڪُون

ث . لڪڻ يا لڪائڻ واري حالت، ڇِپَ ، دَٻُ، ڳجهه، ڍَڪ، پوشيدگي، لِڪاءُ ، بي خبري. ننڍي پکيءَ جو هڪ قسم (جو چمڪندڙ ڪاري رنگ جو ٿيندو آهي).

لَڪَ جمع لڪَ

ث جبل جا چاڙهه، ڏاکِڙا، رنج، عذاب. (اسم خاص). هڪ ذات جو نالو.

لُڪَ جمع لُڪُون

ث . گرم هوا، ڪوسو واءُ ، لُوههَ، لُوءَ، لُکَ، جهولو ، گرمي ، بيابان، باد سوم، ساڙو. لَٽَ.

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

لڪ سان لاڳاپيل لفظ