لوهه

سنڌي (ديوناگري) کان انگريزي ڊڪشنريءَ مان:

لوهه

लूह s. f.: A hot wind, simoom. A sally, spring, rush, attack, onset.

S लोहु s. m.: Iron

Abbreviations

Abbreviations con = Conjunction, int = Intrjection, plu = Plural, pre = Preposition, adj = Adjective, s = Singular, m = Masculine, f = feminine, v = verb, adv = adverb, imp = imperative, v.a = verb active, v.n = verb neuter.

:جامع سنڌي لغات ۾

لوهه

لوههُ جمع لوههَ

ذ . (سن. لوهه= لوهه) ڌاتوءَ جو هڪ قسم، معدني جمادات ، زمين مان پيدا ٿيندڙ ڌاتو ۽ رُڪ. هٿيار. لوهِي تير ، پيڪان، لوهه جا ڪان. زنجير ، ڪَڙي، ڪَڙا، ڪُلف. مضبوط، پڪو، پختو. قيد، بند، سزا. (ٿ) خونُ.

لُوههَ جمع لُوهُون

ث گرمي ساڙو ، باهه، تَوءَ، ڪوسي هوا، لُکَ، لُڪ، گرم واءُ ، لُوءَ ، گُهتون ، گوئي تکي هوا، ڪوسو واءُ ، بيابان جو جهولو، باد سَمُومُ، ڪوسي ڇَرَ، اَولڙ، سخت باهه، باهه جي ڄِڀي، باهه جو گرم جهولو، پاري جي سَٽَ. اوچتي ڪاهه، گهيري ڪرڻ

مخففن جي سمجھاڻي

(ج)= جمع؛ (ت) =اترادي ٻولي؛ (ل) = لاڙ جي ٻولي؛ (ڪ) = ڪوهستان ۽ ڪاڇي جي ٻولي؛ (ٿ) = ٿر يا ٿرپارڪر جي ٻولي؛ (ڍاٽ) = ٿر جي علائقي ڍاٽ يا ڍاٽڪي ٻولي؛ (ک) = کارو يا ٺٽي جي ساحلي علائقن جي ٻولي؛ (ڪ)-(لس) =ڪوهستان ۽ لس ٻيلي جي ٻولي؛ (ڪڇ) = ڪڇي رياست يا ڪڇي ۽ جتڪي ٻولي؛ (ذ) = اسم مذڪر؛ (ث) = اسم مؤنث؛ (ذ، صفت) =صفت مذڪر؛ (ث، صفت) = صفت مؤنث؛ (سن) = سنسڪرت؛ (هه) = هندي؛ (پرا) = پراڪرت؛ (ع) = عربي؛ (ب) = بلوچي؛ (ف) = فارسي؛ (انگ) = انگريزي

انگريزي-سنڌي ڊڪشنريءَ مان: